Poezi nga Sali Bashota.

Kur më merr malli për sytë e tu
Pa asnjë lutje zgjohet qielli i ndritur
Vetëm prania jote është këtu
Të gjitha ëndrrat tashmë kanë ikur
Koha prapë mbushet plot kujtime
Mbase një ditë edhe heshtja flet
Në udhëkryq braktisen tërë ato shqetësime
Vetëm sytë nuk më mjaftojnë për portret
Ikën larg vetëm çastet e fshehura
Në hapësirën e mbushur plot nostalgji
Imazhi i mëngjesit i braktis ndjenjat e dehura
Askush më s’mund ta pagëzojë këtë magji.

Nga libri “Në fillim ishte drita”.