Musine Kokalari

Ju pashë kur kalonja

Të gëzuar e të lumtur pritnit copat e bukës

së zezë dhe të thatë.

Fytyrat ju shkëlqenin prej një gëzimi të patreguar,

ndërsa gishtërinjtë e vegjël

dhe të regjur shumë prej punës,

futeshin në pjatën e kosit.

Sa shije ndjenit!

Sytë i mbyllnit nga pak prej thartësirës

dhe me shpejtësi i përtypnit kafshatat

e hedhura njëra pas tjetrës.

Stomaku, i zbrazët që prej mëngjezit,

u mbush me ushqimin e thjeshtë.

Po, ah asnjeri nuk i-u pa

ndërsa qëndronit të mbështetur

në shtyllën e elektrikut, në këndin e rrugës.

Veç edhe ju nuk vërenit njeri!

Flitnit ngadalë dhe me kënaqësi,

pse bukën e kishit fituar me punën

edhe me djersën e ballit.

Pa menduar, pjata e kosit u mbarua

dhe me habi shikuat shoqi-shoqin.

Ju erdhi çudi.

Të gëzuar u ngritët dhe pa u vënë re

prej asaj shumice njerëzish,

pa fare kujdes,

shkuat drejt në punë,

për të siguruar edhe në mbrëmbje

ndonjë pjatë tjetër./KultPlus.com