Kokichi Akuzawa, 102 vjeç, është personi më i moshuar që arriti majën e malit Fuji, një arritje e njohur nga Guinness World Records, pasi ai arriti majën në fillim të gushtit.

“Në gjysmë të rrugës isha vërtet i tunduar të heq dorë,” tha Akuzawa në një intervistë të fundit.
“Ishte shumë e vështirë të arrija majën, por miqtë më inkurajuan dhe gjithçka shkoi mirë. Ia dola sepse shumë njerëz më mbështetën.”

Akuzawa u ngjit së bashku me vajzën e tij 70-vjeçare, Motoe, mbesën e tij, bashkëshortin e saj dhe katër miq nga një klub lokal alpinistësh. Grupi kampoi për dy net në shteg, përpara se të bënin ngjitjen finale më 5 gusht, drejt majës së malit më të lartë të Japonisë me një lartësi prej 3,776 metra (12,388 këmbë).

“Jam i habitur që u ngjita kaq mirë,” tha ai, duke komunikuar me ndihmën e vajzës së tij 75-vjeçare Yukiko, e cila i përsëriste pyetjet në vesh për shkak të vështirësisë së tij në dëgjim.
“Në këtë moshë, nuk e merr asnjë mal të mirëqenë. Është më mirë të ngjitesh për sa kohë që mundesh.”

Kjo nuk ishte hera e parë që Akuzawa vendosi një rekord në malin Fuji, ai kishte arritur të ngjitej për herë të parë kur ishte 96 vjeç, duke u bërë atëherë personi më i moshuar që e kishte përballuar këtë ngjitje.
Që atëherë, ai përballoi probleme me zemrën, zosterin (herpesin), si dhe mori qepje nga një rrëzim në mal.

Për t’u përgatitur për ngjitjen, Akuzawa kaloi tre muaj në trajnim:

Zgjohej çdo ditë në orën 5 të mëngjesit,

Bënte ecje një-orëshe,

Ngjitej në nga një mal çdo javë, kryesisht në prefekturën Nagano.

Në shtëpinë e tij në Maebashi, rreth 241 km në veriperëndim të Tokios, mes familjarëve dhe pikturave me male, Akuzawa kujton se si nisi dashurinë për malet 88 vite më parë.

“Ngjitem sepse më pëlqen,” thotë ai. “Është e lehtë të bësh miq në mal.”

Ai ishte një student i aftë dhe punoi si inxhinier dizajni për motorë dhe më pas si specialist për fekondimin artificial të bagëtive, një profesion që e ushtroi deri në moshën 85 vjeç.

“Nuk kishte rëndësi a të pëlqente të studioje apo jo, në mal ishim të gjithë njësoj. Inteligjenca nuk kishte rëndësi, të gjithë përparonim së bashku.”

Në të kaluarën, i pëlqente të ngjitej vetëm, por me kalimin e viteve dhe rënien e forcës, u mbështet gjithnjë e më shumë te ndihma e të tjerëve.

“Mali Fuji nuk është një mal i vështirë, por kësaj here ishte më e vështirë se gjashtë vite më parë.
Më e vështirë se çdo mal tjetër,” thotë Akuzawa.
“Nuk kisha dhimbje, por vazhdimisht pyesja veten pse isha kaq i ngadaltë, pse nuk kisha energji. Kisha kaluar kufirin fizik, dhe ishte vetëm falë forcës së të tjerëve që e arrita.”

I pyetur nëse do të përpiqet të ngjitet sërish në malin Fuji, ai shton:

“Do të doja të ngjitesha përgjithmonë, por mendoj se nuk mundem më,” thotë ai.
“Tani jam në nivelin e malit Akagi,” një majë afër me një lartësi rreth 1,828 metra, gjysma e lartësisë së Fuji-t.

Aktualisht, Akuzawa kalon mëngjeset duke punuar si vullnetar në një qendër për të moshuar, si dhe duke dhënë mësim pikture në studion e tij.

“Alpinizmi dhe piktura kërkojnë kohë dhe përkushtim, por të dyja të sjellin paqe,” thotë ai.
“Nëse arrin të krijosh diçka të plotë në atë rrugëtim, kjo është gjëja më e kënaqshme.”

Vajzat e tij e kanë nxitur të pikturojë malin Fuji gjatë lindjes së diellit, si pjesë e re e koleksionit të pikturave që zbukurojnë dhomën e tij të ndenjjes.

“Kam shumë kërkesa,” thotë me të qeshur.
“Dua të pikturoj disa skena nga maja e Fujit, vende që kanë shumë kujtime për mua, sepse kjo ndoshta ishte hera ime e fundit atje lart.”/apnews/KultPlus.com