Adoleshentit tim: Ki durim me mua, është e vështirë të lësh të shkosh

3 Shkurt, 2021 - 12:01 pm

Një letër e ndjerë e një nënë drejtuar djalit të saj adoleshent.

E di që është koha. E di që po rritesh dhe se ndonjëherë është e pakëndshme të të kontrolloj vazhdimisht. Bëj durim me mua sepse nuk je vetëm ti që po përshtatesh, dashuria ime. Edhe unë po bëj të njëjtën gjë.

E di që është e vështirë të kuptohet, por më dëgjo.

Kam ëndërruar për ty para se të ishe një pëshpëritje ose një realitet. Të kam ëndërruar kur ishe kaq i vogël në barkun tim sa askush nuk mund të të shihte, përveç meje. Të kam ëndërruar kur isha përkulur mbi tualet derisa nuk kishte mbetur asgjë pa vjellë. Unë të kam ëndërruar ndërsa isha shtrirë në divan duke i thënë babit që po, do doja patjetër një ushqim të caktuar. Të ëndërrova dhe të çmova ndërsa barku im i bënte pantallonat e mia të shtrënguara dhe të pakëndshme, ndërsa këmbët më fryheshin dhe ndërsa faqet e mia bëheshin të plota dhe gropëzat e mia ishin më të thella. Të kam ëndërruar në netët pa gjumë duke mbajtur barkun dhe duke llogaritur kontraktimet ashtu si mamitë më thanë se duhej.

Unë kurrë nuk kisha ndjerë një qëllim dhe pritje të tillë, dashuria ime.

Unë ëndërrova për ty kur kontraktimet rrezatonin nëpër trupin tim dhe e dija se kjo ishte ajo. Të ëndërrova ndërsa mundohesha përmes një dhimbjeje që nuk e dija se ekzistonte. Në zemrën time e dija se ja vlen për ty çdo frymëmarrje, çdo dhimbje, çdo shtytje. E dija, sepse isha unë që të mbaja. Unë të mbaja në barkun tim, në zemrën time dhe në shpirtin tim.

Ti ishe ëndrra ime para se bota ta dinte që ti ekzistoje.

Unë të kam ëndërruar ndërsa dhoma e spitalit u bë një zonë lufte dhe unë luftova me të gjitha forcat e mia për të sjellë ty në botë.

Dhe befas ti ishe në gjoksin tim, ishe aty; ëndrra ime; arsyeja ime, zemra ime. Ti ishe aty qëllimi im me një trup të vogël, shtrënguar me shpirtin tim. Çdo sekondë ia vlejti, çdo sekondë e vetme…

Unë kurrë nuk kam dashur ta ndiej atë dhimbje përsëri, por gjithashtu e dija se do ta bëja njëmijë herë vetëm për të të mbajtur në krahët e mi. Dashuria e një nëne është e pashpjegueshme; është e paarsyeshme; nuk ka dashuri tjetër si ajo. Dashuria e një nëne i përket plotësisht fëmijëve të saj. Nuk ka korridore të zemrës së saj që janë jashtë kufijve të kësaj dashurie.

Çdo derë është e hapur për ty; Unë jam e gjitha e jotja.

Dhe pastaj u rrite.

Çdo ditë dyshoja në vetvete. Unë luftoja të bëhesha gruaja që e ndieja se duhet të isha. Unë doja të të jepja botën, por veprimet e mia dukeshin të pakta.

Unë ëndërroja për të ardhmen tënde ndërsa kaloja net pa gjumë me çarçafë të lagur me qumësht. Unë ëndërrova për ty ndërsa ishe ulur duke bërtitur për mua nga karrigia jote në vitet e rritjes tënde. Unë ëndërrova për ty kur gjykova veten sepse isha e sigurt se po i bëja të gjitha gabim dhe aq shumë doja t’i zgjidhja të gjitha. Unë të ëndërrova ndërsa përqafoja trupin tënd të ngrohtë pas një ëndrre të keqe. Të kam ëndërruar kur të kam mbajtur dorën tënde në ditën e parë të kopshtit. Të kam ëndërruar ndërsa të kam parë duke vrapuar në fushën e futbollit për herë të parë.

Një ditë mbase do ta shihni. Ndoshta do ta mbani foshnjën tuaj në gjoks për herë të parë. Ndoshta zemra juaj do të copëtohet në një miliona copa dhe do të ndërtohet përsëri nga e para. Një dashuri si kjo është e pamundur të shpjegohet derisa të keni pasur rastin ta prekni atë.

Këto fëmijë, këto janë ditët që i ëndërrova. Kam ëndërruar për personin që do të bëheshe; Kam ëndërruar të të shoh duke fluturuar. Të lutem ki durim me mua dashuria ime, pasi po mësoj të lejoj të zgjasësh këmbët dhe të përdorësh zërin tënd. Bëj durim me mua ndërsa kaloj edhe një tranzicion dhe bëhem tjetër njeri…

Ti po rritesh, dhe unë jam gjithashtu.

Ti ishe ëndrra ime para se të vije në jetë! Ti ishe ëndrra ime para frymëmarrjes tënde të parë!

Bëj durim me mua ndërsa unë i heq gishtat e mi dhe i liroj këto duar që ju kanë mbajtur. Bëj durim me mua ndërsa unë i ”qetësoj” krahët që ju kanë mbartur që ditën e parë kur keni ardhur në jetë. Bëhu i durueshëm me mua derisa ta pranoj se ka ardhur koha të të “mbroj” më pak dhe të dëgjoj më shumë e të lë të ecësh vetë në jetë… .

E kam e ëndërruar këtë moment dhe ja ku je.

Dhe unë akoma ëndërroj.

Unë të dua aq sa ti nuk do arrish kurrë ta dish sa shumë …

Dashuria ime

Mamaja jote. / KultPlus.com

Të ngjajshme