Nga Jusuf Buxhovi

(Fjala përshëndetëse në shënimin e Ditës përkujtimore të Holocaustit nga Bashkësia Hebreje-Bet Israe Kosova)

Më 27 janar 1945 forcat aleate çliruan kampin e përqendrimit në Aushvic. Bota për herë të parë pa pamjet tmerruse nga njëri ndër kampet naziste, ku gjetën vdekjen rreth gjashtë milionë hebrenjë.

Aushvici nxori në pah dimensionin e njërit ndër kapitujt më tronditës të holocaustit nëpër të cilin kaluan hebrenjt gjatë prëndejekjes së tyre nëpër shekuj.

Mendohej se ky do të jetë edhe kapitulli i fundit i një tragjedie të tillë.

Në majt të vitit 1999, nga Bllaca, një vendkalim midis Kosovës dhe Maqedonisë, nga pamjet live të kamerave të BBC-së, CCN-it, NTV-asë dhe kompanive të tjera botërore, po shfaqej një kamp i ri i përqendrimit me mijëra refugjatë të përndjekur nga soldateska jugosllave gjatë fushatë së bombardimeve të NATO-s ndaj forcave policore dhe ushtarake në Kosovë, të filluar më 24 mars.

Kjo tmerroi opinionin europian. Përballë këtyre pamjeve, Joshka Fisher, asokohe ministër i jashtëm gjerman dhe kryesues i radhës i këshillit ministror të BE-së, në parlamentin gjerman deklaroi:

“Nuk do të lejohet përsëritja Aushvicit në Europë”!

Natyrisht, se në saje të vendosmërisë së fushatës ushtarake të NATO-s dhe vendeve perëndimore në krye me SHBA-të, që për vite kishin shikuar me indiferencë luftërat e përgjakshme që kishte hapur Millosheviqi me soldateskln e tij nga Sllovenia, Kroacia dhe Bosnja të përcjella me masakra të shumta dhe etnocide, nuk u lejua rikthimi i holocaustit. Shqiptarët, pas çlirimit të Kosovës nga pushtimi serbe, u rikthyen në vatrat e tyre.

Anologjia midis kampit të Aushvicit dhe të Bllacës është historike por edhe politike. Sepse, Aushvici i janarit të vitit 1945, në vitin 1947 prodhoi shtetin e Izraelit. Ndërsa Bllaca e vitit 1999, pas pretokteratit ndërkombëtar tetëvjeçar, më 17 shkurt 2008, i hapi rrugën shtetit të pavarur të Kosovës.

Këto dy shtet rikthyen në histori, në njërën anë, shtetin e dikurshëm të Abrahamit, dhe në tjetrën anë, një realitet të pjesërishëm nga Mbretëria e Dardanisë, si qendër e rëndësishme antikitetit, e cila, në shekullin, XIX, politikisht u emërtua vilajet i Kosovës.

Këto dy shtete, që u krijuan nga vendet perëndimore, nën drejtimin e SHBA-ve, edhe sot e gjithëditën ballafaqohen me sfidat ekzistenciale.

Izraelit vazhdon të kërcënohet nga antisemitizmi.

Ndërsa Kosova , vazhdon të kërcënohet nga konceptet hegjenoniste serbomëdha , të projektuara në “Naçertanje” të vitit 1844 dhe të elaboruara në tri elaboratet (të Çubrillovit nga viti 1938 dhe 1994 si dhe të Akademisë Serbe të Shkencave dhe Artëve nga viti 1987), që për pasojë patën tri gjenocide ndaj shqiptarëve: më 1878, më 1912-13 dhe më 1944-1945. Ato u përcollën me etnocide dhe kulturocide.

Gjenocidi i katet, nga viti 1998-1999, u pengua nga ndërhyrja ushtarake e NATO-s në krye me SHBA-të.

Në këto rrethana, Izraeli dhe Kosova, si shtete, mund t’u bëjnë ballë sfidave ekzistenciale në saje të përcaktimit të tyre për liri, barazi, demokraci dhe perëkatësinë perëndimore.

Natyrisht, se faktor jetik, këtu shfaqet aleanca me Perëndimin dhe sidmos me SHBA-të. / KultPlus.com