Shitja rekord e çantës së parë Birkin të Hermès ishte një nga ankandet më të jashtëzakonshme të kohëve moderne. Muajin e kaluar, një përballje me nëntë ofertues nisi me një ofertë prej 1 milion eurosh, duke e bërë menjëherë çantën më të shtrenjtë të të gjitha kohërave. Kur ofertat arritën në 6 milionë euro, duartrokitje spontane shpërthyen në sallën, zakonisht të përmbajtur të Sotheby’s në Paris. Pas rënies së çekiçit të ankandit në 7 milionë euro, që do të thotë se me tarifat e përfshira, blerësi anonim në telefon do të paguante ekuivalentin e 10.1 milionë dollarëve, shpërthyen ovacione.

Në anën tjetër të telefonit, mbi 6,000 milje larg, biznesmeni japonez Shinsuke Sakimoto po përpiqej të përpunonte guximin e asaj që sapo kishte bërë.

“Ishte blerja më e shtrenjtë që kam bërë ndonjëherë për një send të vetëm,” tha Sakimoto, CEO i kompanisë së rishitjes së luksit Valuence Holdings, në intervistën e tij të parë të madhe që nga kjo shitje historike. “Ishte shumë emocionuese, por më bëri të ndihesha keq në stomak.”

Biznesi i Sakimoto-s lidhet, të paktën pjesërisht, me çantat e dorës të përdorura. Ato që kompania e tij rishet mund të kushtojnë shumë më pak se Birkin origjinale, por shpesh arrijnë mijëra dollarë. Megjithatë, 43-vjeçari mbetet një blerës i pazakontë për një nga objektet më të kërkuara të modës, një prototip i dizajnuar për ikonën britanike Jane Birkin, që më vonë u bë simbol luksi.

Ish-futbollist në ligën e parë japoneze, Sakimoto luajti disa ndeshje profesionale para se të largohej nga klubi dhe të tërhiqej në moshën 22-vjeçare. Ai hapi dyqanin e tij të parë të rishitjes së luksit në Osaka në vitin 2004, pasi kishte punuar më parë në biznesin e të atit, përpara se të themelonte kompaninë Sou (që më vonë u bë Valuence) shtatë vjet më vonë.

Sakimoto ruan një konkurrencë të brendshme që ai e lidh me të kaluarën e tij si sportist. Duke rrëfyer ankandin 10-minutësh nga zyra e tij në Tokio, ai i përshkroi ofertuesit e tjerë si “aite” (kundërshtar) dhe “teki” (armik). Edhe kur ofertat po i afroheshin kufirit të tij maksimal, ai i kërkonte përfaqësueses së tij në telefon që të përgjigjej menjëherë.
“Kthehu brenda tre ose pesë sekondash,” kujton ai t’i ketë thënë. “Duhej të isha agresiv.”

“Ishim pothuajse në kufirin maksimal, por në ato pak minuta po strategjizonim se si të krijonim presion psikologjik te kundërshtarët dhe t’i detyronim të dorëzoheshin.”

Natën para ankandit, Sakimoto e kishte parë në ëndërr dy herë se kishte fituar ofertën.
“Hymë në këtë proces me shumë besim,” tha ai. “Dhe në një farë mënyre, na zgjodhën zotat e modës për të zotëruar Birkin-in e parë.”

Por përtej romantizmit të ëndrrave që bëhen realitet, kjo ishte një lëvizje e mirëfilltë investimi. Blerjet në ankand janë kthyer në një strategji të zakonshme PR për korporatat (si rasti i sipërmarrësit të kriptovalutave Justin Sun që bleu veprën e artit me banane të Maurizio Cattelan për 6.2 milionë dollarë dhe më pas e hëngri). Tek e fundit, pronari teknik i çantës Birkin është Valuence, jo CEO-ja i saj personalisht, dhe vlera e kompanisë bazohet në kthimin e investimeve.

Sakimoto llogarit se publiciteti i krijuar nga ankandi i muajit të kaluar do të gjenerojë “disa miliardë jen”, ose një shumë me tetë shifra në dollarë, si “vlerë reklamuese” gjatë dekadës së ardhshme.
“Ishte e sigurt që oferta fituese do të thyej rekordin, që do të thoshte se do të raportohej në mbarë botën,” tha ai, pa bërë shumë përpjekje për të idealizuar motivin. “Të gjithë ranë dakord dhe e kuptuan se ky ishte një investim i mirë.”

Edhe pse planet e sakta ende nuk janë zbuluar, kompania shpreson ta vendosë çantën e saj në ekspozim publik. Mijëra njerëz e panë atë kur u ekspozua nga Sotheby’s në Nju Jork para ankandit të fundit. Ajo ka qenë më parë pjesë e ekspozitave në Muzeun e Artit Modern në Nju Jork dhe në Victoria & Albert Museum në Londër.

“Qëllimi i fitimit të kësaj vepre arti nuk është që të bëhet pronë personale e të pasurve, por të krijohet një model i ri pronësie, që kompani si e jona dhe shoqëria të ndajnë së bashku,” tha Sakimoto, duke shtuar:
“Dëshirojmë ta ruajmë atë për të ardhmen dhe ta ndajmë me të gjithë.”

Historia e këtij prototipi nuk ka të bëjë vetëm me simbolin e luksit që lindi, por me mënyrën se si ai u krijua. Jane Birkin vetë konceptoi dizajnin gjatë një takimi të rastësishëm me presidentin e Hermès, Jean-Louis Dumas, në një fluturim për në Londër në vitin 1984. Pasi sendet e saj ranë nga çanta Kelly (një nga modelet e mëparshme të Hermès), ajo propozoi një çantë më të madhe e më pak të strukturuar.

“I thashë: ‘Pse nuk bën një çantë që të jetë katër herë më e madhe se Kelly, që mund ta lësh hapur?” i tha ajo Christiane Amanpour të CNN-it në vitin 2020. Dumas i kërkoi ta vizatonte idenë, kështu që ajo e skicoi atë në një qese për të vjella të avionit.

Hermès e krijoi dhe ia dhuroi Birkin-it të parën prej tyre. Ndërsa më vonë modeli u prodhua në ngjyra dhe materiale të ndryshme, çanta e saj ishte prej lëkure të zezë të thjeshtë, me inicialet “J.B.” të gdhendura. Ajo kishte gjithashtu një palë gërshërë të vogla të varura në rrip, pasi Birkin dëshironte të mbante thonjtë gjithmonë të shkurtuar, sipas Sotheby’s. Aktorja, e cila vdiq në vitin 2023, tha se e kishte përdorur çantën pothuajse çdo ditë nga viti 1985 deri në 1994, kur e shiti për të mbështetur kërkimet për HIV/AIDS.

Sakimoto pranon se nuk ka qenë adhurues afatgjatë i Birkin. Por ai tha se pa ngjashmëri mes misionit të saj dhe atij të kompanisë së tij.
“Sa më shumë hulumtova për jetën dhe qëndrimet e Jane Birkin, aq më shumë kuptova sa interesante ishte ajo,”tha ai.
“E ndjeva që kisha një lidhje shumë të fortë me këta njerëz, dhe rolin e tyre si ambasadorë apo shpërndarës vlerash, që përputhen vërtet me filozofinë e biznesit të kompanisë sonë.”

Kjo filozofi është e përqendruar rreth qarkullimit dhe ripërdorimit. Valuence pohon se bizneset e saj të rishitjes dhe riciklimit vetëm në një vit kanë shmangur 5.3 milion ton emetime karboni dhe më shumë se 70 miliardë galonë ujë të shpërdoruar duke ulur kërkesën për veshje, bizhuteri dhe mallra luksi të reja.

Dhe si simbol më i mirë i kësaj filozofie sesa një çantë 41-vjeçare që vazhdon të jetë funksionale, pavarësisht përdorimit të përditshëm për gati një dekadë?/CNN/KultPlus.com