Ushtrime për përdorimin e telefonit
Poezi nga Teki Dervishi

Larg syve Atdheu po t’u bëheka
pjesë e trupit qe me së shumti te dhemb.
Posa kalova kufirin, puna e parë
më re ndermend ti
mungojne cikërrima monedhash
një fletë blloku dhe lapsi kimik
deri te kabina e parë e telefonit
nuk ma kerkuan pasaportën
Dita kalon në pritje përceptuese
të hapësires me drita të paadresë
Asaj që pret zgjuar mijera kilometra larg
nata i bën një shekull pa gjumë
derisa une mesoj se si natën
s’është edukatë të besh telefonatë
tek ata që mund t’ia dërgojnë lajmin
se ende jam gjallë, edhepse i humbur
në labirintin e gjallë të shpirtit që mezi e mban trupi im.
Jam stërvitur që herën e parë
kur ta marrin receptorin e telefonit
ta kërkoj zerin se jam shumë i kënaqur
e të mos mund fjala ime t’i dëftojë
lotët që me rrjedhin faqeve
Kush qe ai i marrë nga folklori
që tha se „larg syve – larg zemrës”
muzikë e parajsës është zëri i nënës
“A po ke ku të flesh, biri im –
a po ke çka me hangër?”
Jam stërvitur që kur fle i lodhur
asgjë të mos dëgjoj pos telefonit
jam stërvitur qe kurrë të mos kerkoj nga ai
të cingerojë kur më së shumti ma do shpirti
Larg syve Atdheu po t’u bëheka
pjesë e trupit që më se shumti të dhemb./KultPlus.com