Lasgush Poradeci

Të kam shok nga koh’ e vjetër
Shok prej zemre – edhe prej gjaku…
Shok të ri eme bese plaku
Nuku kam, nuku ke tjeter.

Se çdogas e mall të shkretë
M’i ke thënë-emër më emër,
Unë – i mbylla mun në zemër
Gjer sa zemra të mos jetë.

Se ti mban në kraharuar
Shentërinë-e një dhurate:
Mban në fund të zemrës s’ate
Ç’të kam thënë-i llaftaruar.

Ish e bardhë-e nuku kishte
Dredhëri zemra bujare:
Bënte botën zilitare
Zemër e bukur shokërishte.