Aleksandër Gjoka, një zë i thellë e fort i veçantë i ka dhënë mjaft “perla” muzikës shqiptare. Duke mbetur i tillë për vite të tëra në skenë, ka mbetur i pakrahasueshëm në mesin e artistëve shqiptarë.

Me stilin e paraqitjet e tij, ai shpesh është veçuar në festivalet jo dhe të pakta ku është prezantuar.  Performancat e tij si i vetëm e me grupin “Tre musketierët” kanë lenë shije të paharruar tek publiku.

Gjoka i i ka kënduar dashurisë së shkuar, zemrës së një gruaje, shiut e pranverës. Më së shumti, ai mbahet mend për këngën e dimrit, për zbrazëtinë e ikjes. Ani pse me dy vargje, ndërthurja e fjalëve të jep një histori të tërë të shtrirë në tinguj.

KutlPlus sot ju kthen nostalgjinë për zërin e Gjokës, duke e risjell këtë këngë.

Në jetën time ka qenë një çast

Kur unë për ty pata nevojë

Dhe për te tuat gjeste, fjalë

Por ti pranë meje më qëndroje

E kundërta ndodhi ike larg

Ato ditë dimri të jetës sime

Gjithmonë gëzime ndanim bashkë

Përse më ike, më braktise.