Albumi i nëntëmbëdhjetë i Bruce Springsteen është cilësuar si shkëputje dramatike prej traditës. 

Aq dramatike madje saqë në intervistat që i paraprinë publikimit, autori i “Western Stars’” u ndje i shtrënguar që t’i sigurojë fansat me termet “shërbimet normale do të vazhdojnë sa më parë që është e mundur”, duke aluduar se do t’u kthehet xhirimeve dhe turneve me bendin “E Street Band” më vonë gjatë këtij viti. 

Zotimi qartazi e vë në pah shqetësimin se “Western Stars” i tmerroi fansat e Bosit për faktin se sa larg cilido prej stileve standarde muzikore të tij e ka shpënë ky album heroin e tyre.

Në të nuk ka gjurmë të stilit dallues të “E Street Bandit” dhe as të tipareve veçuese të solo-albumeve të mëhershme të tij: krejt këto janë zëvendësuar nga orkestrime të këndshme, vargje të bollshme e tipare të muzikës franceze, vokale të buta femërore, tinguj të vakët kitare dhe efekte të shumta vibrimesh. 

Nuk bazohet aq fort në muzikën country. E gjithë kjo përbën shkëputje të qartë, ndonëse ekziston një ndjesi që megjithatë i përputhet qasjes së përhershme të Springsteenit. 

Zëri i tij tingëllon sërish nostalgjik. “E Street Band” dhe kënga “The Ghost of Tom Joad” kanë bazë në muzikën që lulëzoi në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, kur Springsteen ishte rreth 12 vjeç.Koha.net/ KultPlus.com