Në qytetin Asti të Italisë, ASSO Albania Piemonte dhe Qendra Kulturore “Margarita Xhepa” organizuan gjatë kësaj fundjave paradën e tretë me këngë dhe valle popullore nga të gjitha zonat e Shqipërisë me titullin “Rrënjët e zemrës”.

Në këtë manifestim madhështor morën pjesë dhjetëra organizata kulturore, artistike dhe arsimore të shkollave shqipe në Itali, në mesin e së cilave edhe Shoqata Kulturore “Zëri Atdheut”, që vepron në qytetin Montebelluna.

Me iniciativën e shoqatës “Zëri Atdheut” është bërë përkthimi në italisht i romanit “Eskadronët e vdekjes”, i autorit Bardhyl Mahmuti ku rreth 1000 kopjet e botimit të parë janë shpërndarë falas.

Në këtë paradë kuqezi në rrugët e qytetit italian, morën pjesë grupet folklorike nga zona të ndryshme të Shqipërisë si dhe shqiptarë të cilët jetojnë dhe punojnë në qytete të tjera të Italisë./atsh/ KultPlus.com

Udhëtimi në Evropë në vjeshtë ka një bukuri të veçantë – falë kombinimit të përsosur të kulturës, natyrës dhe gastronomisë.

Zbuloni listën tonë – një mini guidë me destinacionet më të mira evropiane për t’u vizituar në këtë stinë magjike, sipas një artikulli të botuar në “Lonely Planet Italia”.

Festivalet e vjeshtës në Evropë

Në Shqipëri vjeshta shënohet nga festat lokale kushtuar prodhimeve të tokës.

Në zonën e Beratit, një nga qytetet më të vjetra të vendit, prodhohen verëra të shkëlqyera nga varietete të rrushit vendas.

Ne ju rekomandojmë të bëni një turne nëpër bodrume.

Rajoni i Korçës, megjithatë, është i njohur për prodhimin e mollëve – dhe festat në tetor janë një mundësi për të provuar këtë produkt të veçantë vendas.

Qytetet më të mira evropiane për t’u vizituar në vjeshtë sipas renditjes së revistës “Lonely Planet Italia”:

Berati dhe Korça, Shqipëri
Amsterdami, Holandë
Vjena, Austri
Berlini, Gjermani
Barcelona, Spanjë
Praga, Republika Çeke
Selva de Oza, Francë
Budapest, Hungari   /atsh/ KultPlus.com

Zona e Librazhdit është një nga prodhuesit kryesor të mjaltit në qarkun e Elbasanit.

Janë 6 mijë koshere në të gjithë territorin ku qindra fermerë vazhdojnë traditën e tyre në prodhimin e mjaltit, falë edhe kushteve të përshtatshme të zonën me bimësi të pasur, çka i mundëson bletës ushqim të pastër e për pasojë një mjaltë cilësor.

Bashkia e Librazhdit tashmë e ka kthyer në traditë të përvitshme organizimin e “Panairit të Mjaltit”.

Edicioni i 7-të i këtij eventi që u mbështet nën kujdesin e kryebashkiakut Mariglen Disha, bëri bashkë mbi 200 fermerë e subjekte të ndryshme bujqësore, që sollën në këtë panair jo vetëm mjaltë cilësor, por edhe produkte të tjera bio të zonës.

Në këtë aktiviteti ishin të pranishëm ministri i Shtetit për Marrëdhëniet me Parlamentin, Taulant Balla, ministri i Shtetit për Pushtetin Vendor, Arbian Mazniku, ministrja e Shtetit për Rininë dhe Fëmijët, Bora Muzhaqi si dhe përfaqësues të tjerë të pushtetit vendor, e institucioneve të linjës.

Panairi e ndoqën vizitorë të ndryshëm, por edhe turistë të huaj që provuan mjaltin e përpunuar përmes mënyrës tradicionale, por edhe teknologjisë moderne nga bletërritësit.

Kryebashkiaku Mariglen Disha, u shpreh se “tradita e këtij panairi ka ndihmuar bletërritësit të krijojë klientë të qëndrueshëm nga e gjithë Shqipëria dhe të promovojnë, jo vetëm mjaltin, por të gjithë prodhimet e tyre bujqësore dhe prodhimet artizanale”.

Disha vuri theksin në mbështetjen e fermerëve dhe sektorit të bujqësisë.

“Ne do të ndihmojmë gjithë bletërritësit,fermerët për gjithë produktet që prodhojnë dhe për daljen në tregje të reja” tha ai./atsh/ KultPlus.com

Kryeministri Albin Kurti ka përkujtuar heronjtë Fehmi dhe Xhevë Lladrovcin në 26-vjetorin e rënies së tyre.

Kurti është shprehur se ‘jeta e tyre ishte lavd për dashurinë; lavd për dashurinë për lirinë; lavd për dashurinë për lirinë e Kosovës. Lavdi Fehmi Lladrovcit dhe Xhevë Krasniqit – Lladrovcit, të rënë heroikisht, këtu e 26 vjet më parë!’, transmeton Klankosova.tv.

“Ata të dy vdiqën për atë që jetuan: për lirinë e Kosovës. Vdekja e tyre ishte një rënie e njëhershme, ashtu siç jeta e tyre ishte një vepër e përbashkët, kryevepër për dashurinë dhe lirinë. Fehmi Lladrovci (1956) nga Gllanasella e Drenasit dhe Xhevë Krasniqi (1955) nga Drenoci i Malishevës ishin një çift i kulluar, që ashtu siç e shikonin njëri-tjetrin në sy me plot dashuri, bashkë shikonin drejt një synimi, lirisë së Kosovës. Ashtu siç e ka titulluar Fehmiu letrën e tij nga burgu për Xhevën, “DRITA E SYTRIT TIM XHEVË!”, ku ndër tjera ai i ka shkruar Xhevës: “Të përshëndes e të përqafoi nga larg SHPIRTI IM XHEVË! TË DUA SHUMË XHEVË””, ka shkruar Kurti në Facebook.

Rutina shpesh na bllokon dhe na kufizon. Por është aq komode dhe e sigurt sa mësohemi aq shpejt dhe harrojmë. Megjithatë, rrëfimi Zen i lopës është një nga ato anekdota që funksionon si një këmbanë. Një zgjim për atë që nuk mund ta shohim në jetën tonë të përditshme, por që na prek më shumë sesa mendojmë. 

Falë kësaj historie Zen, zbulojmë simbolikën e vërtetë të lopës, çfarë do të marrim prej saj dhe shkallën e varësisë që mund të zhvillojmë ndaj gjithçkaje. Por, mbi të gjitha, do të na ndihmojë të zbulojmë se cila është lopa e jetës sonë. 

Rrëfimi Zen i lopës tregon për një Mësues të mençur që po ecte nëpër fusha me dishepullin e tij. Një ditë, të dy u gjendën përballë një shtëpie prej druri ku banonte nga një çift me tre fëmijët e tyre. Ata ishin të gjithë në gjendje të keqe, me rroba të grisura dhe të pista. Këmbët e zbathura, mjedisi përreth tyre tmerrësisht i varfër. 

Mësuesi e pyeti kryefamiljarin se si ia dilnin të mbijetonin, duke qenë se aty pranë nuk kishte asnjë industri apo tregti, si dhe nuk shihej asnjë pasuri rretherrotull. 

Me shumë qetësi, babai iu përgjigj: “Shiko, ne kemi një lopë që na jep disa litra qumësht në ditë. Një pjesë e shesim dhe me ato para blejmë gjëra të tjera, ndërsa pjesën tjetër e konsumojmë. Kështu që ne mund të mbijetojmë”. 

Mësuesi e falenderoi për informacionin, tha mirupafshim dhe u largua. Teksa ikte, i tha dishepullit: “Kërko lopën, çoje buzë greminës dhe shtyje”. I riu u habit, lopa ishte mjeti i vetëm ku mbështetej ajo familje e varfër.

Por ai mendoi se Mësuesi kishte arsyet për t’i kërkuar një veprim të tillë dhe, me përpjekje të mëdha, e çoi lopën drejt greminës dhe e shtyu poshtë. Ajo skenë e tmerrshme mbeti e ngulitur në mendjen e tij për shumë vite. Shumë kohë më vonë, dishepulli, duke u ndjerë fajtor për atë që kishte bërë, vendosi të linte Mësuesin, për t’u kthyer në atë vend dhe për t’i kërkuar falje familjes, së cilës i kishte shkaktuar dëme të mëdha. Kur u afrua, vuri re se gjithçka kishte ndryshuar.

Një shtëpi e bukur me pemë përreth, shumë fëmijë që luanin dhe një makinë e parkuar jashtë. I riu u ndje edhe më i trishtuar dhe i dëshpëruar, duke menduar se ajo familje e gjorë kishte shitur gjithçka për të mbijetuar. Kur pyeti për ta, i thanë se ishin gjithmonë aty, se nuk ishin larguar. Ai vrapoi në shtëpi dhe kuptoi se ajo ishte me të vërtetë e banuar nga e njëjta familje, si dikur.

Ai e pyeti kryefamiljarin se çfarë kishte ndodhur dhe ky i fundit, me një buzëqeshje të madhe u përgjigj: “Ne kishim një lopë që na jepte qumësht dhe me të cilën përballonim jetesën. Por një ditë lopa ra nga shkëmbi dhe ngordhi. Që nga ai moment, e gjetëm veten të detyruar të bënim gjëra të tjera, të zhvillonim aftësi të tjera që nuk e kishim imagjinuar kurrë se i kishim. Pra, filluam të ishim të suksesshëm dhe jeta jonë ndryshoi.”

Lehtësia për të bërë “gjithmonë të njëjtën” 

Ndoshta, ashtu si dishepulli, edhe ju u tmerruat nga vendimi i Mësuesit për ta hedhur lopën nga shkëmbi. Megjithatë, kjo histori është një metaforë se si të veprojmë me atë që na bën të ndihemi rehat, por, në të njëjtën kohë, na kufizon. 

Kur ajo familje e varfër mbeti pa ushqimin me të cilin mbijetonin, nuk u mbetej gjë tjetër veçse të kërkonin alternativa. Në vend që të përballeshin me më shumë varfëri, familjarët gjetën një mënyrë për të përparuar, diçka që nuk e imagjinonin kurrë. Nëse lopa nuk do të ishte zhdukur kurrë nga jeta e tyre, ata do të kishin vazhduar të jetonin në varfëri, pa dalë prej saj, pa besuar se mund të shkonin më tej. 

Shumë njerëz janë mirënjohës për ato momente të jetës që, megjithëse të dhimbshme dhe të vështira, i kanë detyruar të largohen nga ajo zonë e sigurt në të cilën ishin vendosur dhe kishin mbetur të mbërthyer. Si qenie njerëzore, ne kërkojmë siguri, rehati, atë që nuk na bën të jetojmë në pasiguri. Por, kur e gjithë kjo shembet, zbulojmë aftësi dhe cilësi që nuk do t’i kishim imagjinuar kurrë, që kishin mbetur të fjetura brenda nesh.

Rrëfimi mbi lopën është i jashtëzakonshëm, sepse na lejon të reflektojmë mbi mënyrën se si jetojmë.Sidomos nëse ankohemi për jetën tonë. Nuk është e nevojshme të presim që të vijë një Mësues për ta hedhur nga shkëmbi atë lopë që na kufizon kaq shumë. Sot, ne mund të shohim përtej rehatisë sonë për t’u ndërgjegjësuar për potencialin që kemi.Sepse ne nuk kemi kufij. Ne vetë i krijojmë vetes pengesa. /bota.al/ KultPlus.com

15 qytetar janë betuar pasi kanë marrë shtetësinë shqiptare para kryetarit te Bashkisë së Tiranes, Erion Veliaj.

Në ceremoninë e zhvilluar në Bashkinë e Tiranës, Veliaj u shpreh se ky është një moment ideal për t’u bashkuar me qytetin, i cili sot është në ditët më të mira dhe numëron rreth 1 milion turistë në muaj.

“Krejt papritur nga një ‘katund’ i vogël ose qytezë me 10 mijë banorë, sot jemi mbi 1 milion. Pra, në 104 vite kryeqytet jemi rritur 104 herë. Sot mjafton të dalësh nga dera e bashkisë dhe shikon se sa turistë ka, rreth 1 milion në muaj. Imagjinoni se çfarë ndryshimi dhe se çfarë transformimi ka pësuar qyteti çdo vit, duke u rritur dhe duke u bërë më kozmopolitan, më përfaqësues i të gjitha realiteteve dhe i të gjitha prurjeve dhe kombësive të ndryshme. Sot në Tiranë kanë rezidencën 144 kombësi. Nga një Tiranë e 91-shit, ku ishim vetëm ne tanët në një Tiranë që sot ka 25 mijë italianë dhe shumë e shumë kombësi të tjera që e quajnë dhe ata shtëpinë e tyre”, u shpreh Veliaj.

Ai i bëri thirrje qytetarëve që bënë betimin që të japin kontributin për Tiranën, e cila gëzon tituj të ndryshëm falë punës së të gjithëve.

Veliaj tha se mjafton një lopatë për të mbjellë një pemë, si një mënyrë modeste për të kontribuar tek energjia e madhe e Tiranës.

“Sot Tirana është presidenca e B40, që është rrjeti i bashkive të Ballkanit, para dy vitesh ishte Kryeqyteti Europian i Rinisë, vjet ishte Kryeqyteti Europian i Sportit, vitin tjetër do të jetë Kryeqyteti Europian i Kulturës. Në qoftë se keni kontribute për të dhënë për secilin prej tyre titujve, jeni mëse të mirëpritur. Agjencia Europiane e Mjedisit e renditi Tiranën qytetin e 10-të në të gjithë qytetet e Europës, si qyteti që ka mbjellë më shumë pemë kohët e fundit. Edhe sikur mos të keni ndonjë talent të veçantë, si puna ime, mjafton një lopatë për të mbjellë një pemë, kur keni përvjetorin apo kur keni ditëlindjet e fëmijëve, një mënyre modeste për të thënë dhashë edhe unë një kontribut tek kjo energjia e madhe e Tiranës”, deklaroi kryebashkiaku./ KultPlus.com

“Hani i Gështenjave”, një tjetër sipërmarrje agroturizmi, ka hapur dyert në Qafë Plloçë të Pogradecit, e ngritur në një pikë strategjike nga ku mund të shihet i gjithë qyteti dhe liqeni i Pogradecit.

Ministrja e Bujqësisë dhe Zhvillimit Rural, Anila Denaj ndau sot pamje nga ky agroturizëm që ofron një eksperiencë unike për turistët vendas e të huaj.

“Mes natyrës përrallore të zonës, mikpritjes së ngrohtë pogradecare dhe ushqimit tradicional të gatuar me mjeshtëri, me produkte nga kopshti direkt në tavolinë, “Hani Gështenjave” ofron një eksperiencë unike për turistët vendas dhe të huaj”, tha Denaj.

I rrethuar me bukuri natyrore, peizazh piktoresk, objekte historike dhe kulinari tradicionale kjo zonë ofron shumë mundësi edhe për turizmin e aventurës.

Agroturizmi është një mundësi e mirë për zhvillimin e kësaj zone, ku investimet në vepra publike, rrugë rurale, ujësjellës nuk mungojnë dhe bukuritë natyrore ruhen me fanatizëm nga banorët e fshatit./ KultPlus.com

A e dini se vetëm 56 minuta larg nga Italia ekziston një vend ku mund të jetoni dhe ta vizitoni për vetëm 20 euro në ditë?

Më pak se një orë larg me rrugë ajrore nga Italia qëndron një parajsë tokësore – që ndoshta shumë prej jush ende nuk e dinë: Shqipëria, shkruan Susanna Bargiacchi në një artikull të botuar në revistën italiane të udhëtimeve “TTi Viaggi”.

Kjo tokë me bukuri dhe autenticitet të jashtëzakonshëm po shfaqet si një nga destinacionet më ekonomike dhe magjepsëse për turistët që kërkojnë aventura me kosto të ulët.

Me një kosto prej vetëm 20 euro në ditë, vendi i vogël mesdhetar ju ofron mundësinë të jetoni një eksperiencë ëndrrash, duke eksploruar plazhe të pacenuara, male të gjelbëruara dhe qytete të pasura me histori.

Shqipëria është sekreti i ruajtur në Ballkan dhe, ndryshe nga shumë destinacione të tjera evropiane, ofron një ndërthurje unike të natyrës, kulturës dhe kuzhinës pa boshatisur portofolin tuaj.

Plazhet e Rivierës Shqiptare: një parajsë tokësore me kosto të ulët

Mrekullia e parë që tërheq vizitorët në Shqipëri është bregdeti i saj i mrekullueshëm.

Riviera Shqiptare, me plazhet e bardha dhe ujërat e kristalta, është një nga perlat më të bukura të Mesdheut.

Vende të tilla si Ksamili dhe Dhërmiu ofrojnë peizazhe si në kartolina, me detin bruz dhe plazhet ende pa shumë njerëz, sidomos jashtë stinës së verës.

Dhe gjëja e mrekullueshme është se, edhe me një buxhet të kufizuar, ju mund të shijoni gjithë këtë luks.

Një natë në bujtinë apo apartament kushton mesatarisht më pak se 15 euro, ndërsa një vakt në një restorant lokal, me peshk të freskët dhe perime të stinës, mund të shijohet për vetëm 5 euro.

Qytetet e pasura me histori dhe kulturë: Tirana dhe Berati

Shqipëria nuk ka vetëm det. Qytetet e saj ofrojnë një ndërthurje magjepsëse të historisë dhe modernitetit.

Tirana, kryeqyteti i gjallë, është një shembull i përsosur sesi tradita dhe progresi mund të bashkëjetojnë në mënyrë harmonike.

Këtu, ju mund të vizitoni muzetë, galeritë e artit dhe monumentet historike, si Piramida e Tiranës apo Kulla e Sahatit.

Qyteti është gjithashtu plot me bare dhe restorante ku mund të shijoni kuzhinën tipike shqiptare pa shpenzuar shumë.

Rreth dy orë larg Tiranës ndodhet Berati, një nga qytetet më të vjetra dhe më piktoreske në Shqipëri, i njohur si “qyteti i një mbi një dritareve” për shkak të shtëpive të tij osmane me pamje nga lumi Osum.

Qendra historike e Beratit është vendosur në listën e Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s dhe duke ecur nëpër rrugët e tij të ngushta me kalldrëm – do të ndiheni sikur jeni kthyer pas në kohë.

Edhe këtu, kostot janë tepër të ulëta. Ju mund të akomodoheni duke përfshirë mëngjesin për më pak se 10 euro në natë – dhe të hani drekë në një restorant lokal për më pak se 5 euro.

Malet dhe Parqet Natyrore

Nëse e doni natyrën, Shqipëria ofron shumë më tepër se brigjet e saj të mrekullueshme.

Brenda vendit shqiptar dominojnë malet dhe parqet natyrore impozante – të cilat janë një parajsë e vërtetë për adhuruesit e ecjes dhe aventurave.

Parku Kombëtar i Valbonës, për shembull, është një nga destinacionet e preferuara për vizitorët që kërkojnë qetësi dhe peizazhe mahnitëse.

Këtu mund të eksploroni shtigje të natyrës, me pamje spektakolare të maleve dhe liqeneve alpine.

Edhe në këto zona, çmimet janë jashtëzakonisht të përballueshme. Një dhomë në një bujtinë tradicionale kushton pak më shumë se 10 euro për natë – dhe ushqimet janë po aq të lira./ KultPlus.com

Flamingot janë rikthyer edhe për këtë sezon në liqenin e Pogradecit.

Kryeministri Edi Rama ndau sot në rrjetet sociale pamje të hijshme nga liqeni i Pogradecit, i cili është kthyer në ndalesën e radhës së flamingove.

Vitet e fundit flamingot janë kthyer në një atraksion për turizmin e vëzhgimit të tyre në habitatet natyrore ku jetojnë.

Flamingot janë shpendë që migrojnë në vendet e ngrohta dhe parapëlqejnë ujëra të kripura dhe të cekëta, ku gjejnë ushqimin e tyre të zgjedhur.

Në vendin tonë habitati i këtij lloji është Laguna e Nartës, Karavasta.

Prej disa vitesh tashmë, flamingot frekuentojnë edhe liqenin e Pogradecit për një periudhë të shkurtër kohore, edhe pse ai nuk përbën habitatin e tyre natyror./ KultPlus.com

“Xhevë dhe Fehmi Lladrovci janë gardianët e përjetshëm të lirisë dhe Republikës së Kosovës”, ka thënë presidentja Vjosa Osmani për dy heronjtë në 26-vjetorin e rënies së tyre.

“Sot shënojmë 26-vjetorin e rënies heroike të dy gjigantëve të historisë së kombit tonë, të cilët sakrifikuan gjithçka për lirinë që kemi sot. Ata ranë së bashku pikërisht në këtë ditë, të bashkuar edhe në përkushtimin e palëkundur për çlirimin e Kosovës”.

Osmani tha se Xheva dhe Fehmiu ishin më shumë se luftëtarë – simbole të shpresës dhe forcës për të gjithë ata që ëndërruan dhe dëshiruan një Kosovë të lirë dhe të pavarur.

|Trashëgimia që kanë lënë pas Xheva dhe Fehmiu i tejkalon kohët. Ata kurorëzuan veprimtarinë e tyre patriotike me aktin e heroizmi të rënies në krye të betejës. Në çdo cep të Kosovës ndihet sakrifica e tyre – në lirinë që jetojmë, në shtetin që kemi ndërtuar dhe në shpresën për një të ardhme më të ndritur. Lavdi e përjetshme Xhevë dhe Fehmi Lladrovcit!”, ka shkruar ajo. / KultPlus.com