Poezi nga Walt Whitman
Përkthyer nga Rrona Jaka

Ah more Kapiten! Udhëtimi ynë i frikësuar ka përfunduar,
Anija ka lundruar në çdo pengesë, çmimi që kërkonim është fituar,
Porti është afër, kambanat i dëgjoj, gjithë populli është duke festuar,
Ndërsa ndjekin sytë lëvizjet, anija qëndron n’qetësi kurse vela rri e zymtë guxueshëm;
                         Por O zemër! zemër! zemër!
                            O pika të kuqe gjaku ka kudo,
 Ku në kuvertë kapiteni im qëndron,
                                  Ka rënë ftohtë dhe i vdekur si çdo.
Ah more Kapiten! ngrihuni t’i dëgjoni kambanat;
Qohuni se për ju flamujt valojnë, trumbetat gjëmojnë gjithandej,
Për ju buqeta dhe kurora lulesh, për ju bregu gumëzhin,
Për ty, janë mbledhur valë masash, fytyrat e etura kah ju janë kthyer;
                         Këtu Captain! Babai i dashur!
                            Ky krah nën kokën tuaj!
                               Kjo është një ëndërr që në kuvertë,
                                 Ju keni rënë i ftohtë, i vdekur, i huaj.
Kapiteni im nuk përgjigjet, buzët i ka të zbehta e të palëvizshme,
Babai im ma ndjen krahun, ai nuk ka puls as vullnet,
Anija është ankoruar shëndosh e mirë, lundrimi i saj ka përfunduar,
Nga udhëtimi i frikësuar anija triumfale me çmimin e fituar;
                         Gjëmoni O brigjet dhe bini O kambanat!
                            Por unë eci zishëm,
                               Ecni kuvertë kapiteni im qëndron,
                                  I rënë, i ftohtë dhe i vdekur.

KultPlus.com