Dije Demiri Frangu

Ajo ishte Zhulietë
E kishte pas mbjellë në tanë trupin dashninë
Ai nuk ishte Romeo
Ende nuk dinte gjë për lindjen e Shekspirit

Ajo ishte Zhulietë
Zemra e vogël e saj si gështenjë në prush digjej
Ushqente gurët gjethet me dashni
E nëpër pore i rritej afshi si farë jete

Ai nuk ishte Romeo
Peshk i verdhë sillej ujit të jetës
S ‘e shihte bregun asnjëherë
Në formë dashnie asgjë nuk shihte
Fjalët si pupla i iknin i hynin nëpër përralla

Ajo ishte Zhulietë / KultPlus.com