Jorge Luis Borges

A i ke parë ndonjëherë fëmijët duke luajtur?

Vallë a e ke dëgjuar tiktakun e shiut?

A e ke ndjekur ndonjëherë fluturimin e një fluture?
Vallë a e ke vështruar perëndimin e diellit?

Ndalo, pra, mos vallëzo me ngutje.

Koha është e pakët, muzika nuk zgjat shumë.
Çdo ditë e jeton gjithmonë duke rendur?

Kur pyet veten kush je, a e dëgjon përgjigjen tënde?

Kur dita mbaron shtrihesh në shtrat apo zhytesh në mijëra mendime?

Ndalo, pra, mos vallëzo me ngutje.
Koha është e pakët, muzika nuk zgjat shumë.

Ditët e tua rrjedhin shfrenueshëm?
A i ke thënë ndonjëherë fëmijës tënd “e bëjmë nesër”

Dhe në kotësinë tënde nuk e ke parë trishtimin?

Nganjëherë për mungesë mirësjelljeje a e ke lënë një mik të dashur
Të ketë vdekur pa e thirrur dhe pa i thënë lamtumirë?

Ndalo, pra, mos vallëzo me ngutje.

Koha është e pakët, muzika nuk zgjat shumë.
Kur ti rend tepër me ngutje për të arritur çfarëdo vendi,
Ti humb gjysmën e zbavitjes për të arritur atje.
Nëse je i shqetësuar, nëse rend gjithë ditën e lume

Është njëlloj si të hedhësh jetën tënde në koshin e plehrave.

Jeta është një rendje, por do jetuar dhe përjetuar me qetësi.

Dëgjoje muzikën përpara se kënga të ketë mbaruar. / KultPlus.com