Poezi nga Nizar Qabbani

Du’ me shkrue fjalë tjera për ty,

veç për ty me shpikë nji gjuhë tjetër

në përputhje me masën e trupit tand

e të dashtunisë t’eme.

Due me i ikë fjalorëve të gjuhës,

e buzët me i lan’ mbrapa.

M’asht mërzit goja eme,

tash dua nji gojë tjetër,

që herë bahet

pemë qershije, herë kuti

shkrepsash.

Nji gojë nga e cila fjalët vijnë

si nymfat prej detit,

a si zoçkat e bardha të pulës

nga kapela e magjistarit./KultPlus.com