Poezi nga Dritëro Agolli

Të dua si jetën time, madje edhe më shumë
dëshiroj sinqerisht që unë të vdes dhe ti të jetosh.

Unë edhe i vdekur do të ndjek për të parë
buzëqeshjen tënde.

Megjithëse kjo buzëqeshje, brenda errësirës
së varrit nuk duket.

Por unë do të bëj të pamundurën, qoftë
edhe me anën e një future, që do të dalë
nga kockat e mia.