Poezi nga Abdullah Konushevci.

Nuk është e sigurt

Në më deshi më shumë se veten

Nuk është e sigurt

Në e desha me shumë se veten

Nuk është e sigurt

E ndoqën sigurinë nga unë

Apo e humba rrugës

Nuk është e sigurt

Ka sigurimi fytyrë burri

A bishe të trembur

Nuk është e sigurt

Jam një shuk drite

Apo njeri prej mishi e gjaku

Nuk është e sigurt

Po e shkruaj unë këtë vjershë

Po i shtyp unë shkronjat në tastierë

Këtë as sigurimi s’mund ta dijë

Nuk është e sigurt

Do të vdes në shtrat

Apo do të më vrasin

E sigurt është se dua

Të kem këmishë të bardhë

Të bjerë më shumë në sy gjaku

Nuk është e sigurt

Ç’do të bëhet me sigurinë e brendshme

Do të ma kthejnë një ditë

Apo do ta nxjerrin në treg

Nuk është e sigurt

Më përgjojnë telefonin

Apo ai jehon vetiu

Nuk është e sigurt

Cilën ditë do të më nxjerrin

Prapë në gjyq

Apo më parë do të më marrin në hetime

Nuk është e sigurt

Cilin rrugaç cilën kurvë

Do ta ndërsejnë nesër kundër

Nuk është e sigurt

Se nuk do të djersij

Se nuk do të pëlcas

E sigurt është vetëm vdekja

Dhe ringjallja po ashtu.