Xhejlane Tërbunja

Krejt kanë nevojë për dashni…
Edhe ai që shëtitet natën nëpër shi i pa shpi.
Ajo që dritaren e len hapun kangën e fqiut me ndëgju karshi.
Macet që enden në rrugica, mbi pullazet e shtëpive të vjetra bishtin duke luhatur me qesendi.
Edhe ai plaku që e shërben verën n’lokalin e tij me shumë orendi.
Edhe ti që rrin vet në dhomën e një hoteli t’vogël të harruar e kafen turke të nxehtë lyp me e pi.
Krejt kanë nevojë për dashni, përkëdhelí, përqafim e ngrohtësi.
Edhe unë, njësoj si ti.
Vjeshtë,
Shi,
Unë, ti…
Dashni…

Xh.Tërbunja