Nga Roberto Benigni

Lumturia, po lumturia!

Me që ra fjala për lumturinë, kërkojeni çdo ditë, vazhdimisht.

 Çdokush që po më dëgjon në këtë moment të vihet në kërkim të lumturisë, tani, në këtë moment, sepse është aty!

Ju e keni, ne e kemi. Na është dhënë të gjithve,

na është dhënë  kur kemi qënë të vegjël,

na e kanë dhënë si  një dhuratë.

Ishte një dhuratë aq e bukur sa e fshehëm,

siç bëjnë qentë me kockën kur e fshehin.

Disa prej nesh e kanë fshehur aq mirë

sa nuk e mbajnë mend se ku e kanë fshehur.

Por e kemi, e keni, shikoni,

shikoni në çdo qoshe, në thellësinë e shpirtit tuaj.

Hidhni çdo gjë në ajër, sirtaret,

komodinat dhe çfarë keni brenda në to,

do ta shihni që ajo do të dalë në dritë.

Provoni të hidhni kutitë, veshjet, shtatin,

ajo ndodhet aty.

Duhet të mendojmë gjithmonë për lumturinë

edhe pse ajo ndonjeherë na harron ne.

Ne nuk duhet ta harrojmë kurrë atë,

deri në ditën e fundit të jetës sonë.