T. S. Eliot
Përktheu: Ag Apolloni

Ata po i kërcasin pjatat e kafjallit në kuzhinat e qilarit,
e përgjatë skajeve të rrahuna të rrugës
i njoh shpirtat e shërbëtoreve që rrinë si mjerane
dhe mbijnë të dëshpërueme dyerve të kësaj ane.

Valët kafe të mjegullës më sjellin
Fytyra të shformësueme nga fundi i rrugës,
Dhe lot nga vogëlushja me teshat e përbaltuna
Nji buzëqeshje pa kuptim qëndron pezull në ajër
dhe zhduket përgjatë relievit të pullazeve./ KultPlus.com