Poezi nga NOVALIS – shqipëroi Elida BUÇPAPAJ

Nëse në orët e vuajtjes së ankthshme

vërshon në zemrën tonë të zrazët,

nëse na bren në intimitet ngashërimi

dhe në ngushticën e së keqes nuk ka rrugëdalje;

mendojmë për të dashurit tonë të shtrenjtë

si dhimbja dhe trishtimi i kapit,

nga retë është ndërprerë shikimi ynë

tek ne një rreze shprese nuk arrin.

Oh, atëherë Zoti mirësisht priret

drejt nesh, arrin dashuria e tij te ne;

në bregun tjetër zemërdridhur dihatim,

engjelli yt, që kupën e jetës së re,

na e sjell, vjen pranë nesh,

na del përballë e na jep forcë;

nëse ne kërkojmë për të shtrenjtit tanë

qetësi, lutja nuk shkon kot./KultPlus.com