Poezi nga Donjeta Elshani

Asht’ qetë n’kit natë vere,

n’dritare rri tuj pa hanën,

tuj folë me ta n’mënyrën tem,

tuj e knue n’veti

nji kangë t’moçme,

tuj t’lypë ty n’çdo kujtim,

sa n’heshtje e sa zashëm

tuj e vetë nji hanë që s’flet. 

Aman, m’thuej çka t’baj un’

n’zhurmën tane,

t’njëjtën natë,

e sheh hanën edhe Ti,

n’pije mshefesh o i ngratë,

dehesh, qeshesh si gjithnji.

Aman, m’thuej.

Sot kur fjalët janë harrue,

e shumë pije janë përbi,

kur të tanë t’janë largue

a kjanë e qirresh si gjithnji?

E n’tjera valle,

n’toka tjera,

përvajshëm…

E lypë shpinë. /KultPlus.com