Kur të plakem kam me u veshë ngjyrë vjollce

me nji kapele të kuqe që as më shkon e as më rri mirë.

Pensionin kam me harxhu në konjak, dorëza verore

dhe sandale t’satenit e me u anku qysh s’po na dalin paret as për bukë.

Kam me u ulë n’trotuarë kur të lodhem

me i mbledh mostrat dyqaneve e me i dhez alarmet

shkopin me e shtjerrë rrethojave publike

me e shly borxhin e rinisë teme t’shtrëngume.

Kam me dal me papuçe n’shi

me kputë lule prej oborreve t’hueja

e me u mësu me pshty.

Mundesh me veshë këmisha t’shëmtume e me u trashë

me i hangër tri kile suxhuk përnjiherë

ose veç bukë e turrshi për nji javë

me mbledh pendla e kalema e drangulia tjera.

Por ama tash duhet me vesh tesha që na mbajnë nxehtë

me e pagu qiranë e mos me sha rrugëve

me dhanë shembull të mirë për fëmijët

me thirrë shokë në darka e me i lexu gazetat.

Ndoshta ish kanë mirë me ja nisë me praktiku tash?

Që mos me i tronditë e befasu fort ata që më njohin

kur pa pritë të plakem e t’ja nisi me veshë vjollce.

Jenny Joseph

1961 (Përktheu: Vlora Konushevci)