Poezi nga Agon Rexhepi.

Pikat e shiut
qi rrjedhshin si lot t’hanës
kallxojshin qi edhe yjet janë mërzit
e i ka marr malli me na pa
e me u numru prej neve

Pikat e shiut
luftojshin’ me xhamin e dritares t’dhomës
mbi t’cilin ish mshtet kryt tem
t’u menu per ty
e t’u i prit durt’ e tua
me u shtri n’ftyrën tem

Jehona e fjalëve tua
e shoqnojke zhurmën e pikave t’shiut
e lotëve t’mi
shoqni iu kanë ba
lotët e qiellit