Fitim Majkovci

një vajzë të bukur desha unë
e desha shumë përtej ndjenjës
sy plot dritë që shpojnë si plumb
përtej zemrës, përtej jetës.

engjëll vdekjeje a rimishërim
a mos vallë histori Krishti?
gojëmjaltë e fjalë shpëtim,
s’e ndanë dot nga i madhërishmi!

pse më flet? pse më trazon?
pse s’ma shuan dot këtë mall?
nëse jo mua, kujt i beson?
të t’puth ballin nat’m’natë.

bukuri që shkrihet, s’fshihet
këndshëm m’vjen nëpër kujtime
ilaq për një zemër që m’venitet
vjen e ikë , si ëndërrimet.

edhe sot si dje më vret
kur s’më flet e ecë buzë detit
s’është e imja, s’më përket,
sybukura e tokave të diellit.

një vajzë të bukur desha unë
e desha shumë përtej ndjenjës
sy plot dritë që shpojnë si plumb
përtej zemrës, përtej jetës. / KultPlus.com