Poezi nga Eugenio Montale

Shpesh ligështinë e kam takuar
ishte përroi që gurgullon i therur
ish mbështjellja e gjethes së shterur
si kaush, ishte kali i rrëzuar.

Të mirë nuk dita, tej mrekullisë
që shpalos Shpërfilljen hyjnore:
ishte ajo, e përgjumura shtatore
ndaj mesdite, dhe reja, e skifteri lart çuar.

Përktheu: Edon Qesari / KultPlus.com