Poezi nga: Brikena Ceraja

Si hana me ba dritë, e me lanë mos m’u nalë
në sytë e tu m‘u futë nën dhe, pa e falë dashninë e premtueme
bardhësinë e lamë nëpër hapat e fëmijërisë
kur iu gëzojshim lojës në rrugët me baltë,
e si të çmendun qeshnim për sandalet
që e humbnin shkëlqimin në sytë e botës
lojën nuk e linim në gjysmë
iknim bashkë me diellin, nën çatinë e vjetër
me dashni shikonim yllin e parë
syhapur zhyteshim në andërr e përqafim
si hana me ba dritë e kurr ska me u nalë atëhër kur ka me ikë një ditë, ka me ra nata në sytë e tu ska me u futë në dhe
po dashninë e premtueme ka me ta sjellë.
Si të çmendun me qeshë, me u dukë se po dridhet toka.

28 gusht 2020. / KultPlus.com