Leonora Bruçaj – Keka

Letër

S’më ka mbetur asnjë faqe e zbrazët për të shkruar
Stuhia e jetës m’i mbushi të gjitha

Ç’thotë kjo këngë kalimthi
që shpon shpirtin tim përtej
n’këtë qetësi nate kur bota fle

Ti më solle lumturi aq sa ka i varfëri, i sëmuri, i burgosuri
Ç’lumturi është kjo?!
Si kujtimet e vetëtimës që vrau dashurinë tonë shumëvjeçare
dhe ngulfatesh duke thithur aromë dashurie të humbur

n’vargun tim mbetesh ikonë mashtrimi
si bora në fund t’prillit që shkundet dhe s’lë gjurmë
me heshtjen e natës do marrësh dhimbjen e zemrës time
N’qerthullin e ëndrrave të mia
t’ngatërroj pa gjetur dalje
se ti u mbështolle thellë, thellë diku në mua… /KultPlus.com