Poezi e shkruar nga Anna Ahmatova.
Përktheu: Qazim Shemaj

Jo për atë se pasqyra u thye,
Jo për atë se fryn në oxhak,
Jo se shkon me një tjetër, aspak,
jo se për ty mendimi m’u kthye,
Jo nga këto e ç’ta zgjat më…
Sot te pragu takova atë.

***
Sot mua letër s’më solli njeri;
Ka ikur ai a s’më priti ndërmend:
Pranvera – një trill, buzëqeshje e argjendtë,
Shiko anijet vozitin në gji.
Sot mua letër s’më solli njeri…

Ai me mua, pak kohë më parë,
Qe kaq i dashur e dhelës, qe imi,
Në dimrin e bardhë, po shkoi dhe dimri,
Tani pranvera m’u bë si e vrarë,
Ai me mua pak kohë më parë…

Dëgjoj një lirë, e ëmbla, e trishta,
Në ethe rënkon, lëngon e ankohet,
Kam frik’ se mos kjo zemër coptohet,
Sa pa i shkruar këto vargje të brishta…