VDEKJA E RIOSHIT
( Kushtuar A. Deharit)

Trupi i molisur, eshtrat fund fuqie.
Sonte ishte dritëhëna e mëndafsht,
E sot erdhën retë e errëta,
Dhe shiu pikëmadh bie, rëndë .

O erë , motër erë.
Zgjeroi krihët e tu të mëdhenj.
Dhe fryj.
Largo këtë qiellnaj të plumbt
Që sytë e mi të shikojnë
Kthjelltësinë kaltëreme për herë të fundit.

Erë, motra ime, po vdes riosh.
Përëndi, bëjë që qiellnaja
Mbi mua të buzëqesh, kthjellët,
Kur sytë më shuhen,qelqnorë.
Zgjeroj krihët e  rëndë,erë
Krah hapur, motra ime.
Shkyej retë e zeza.
Le të zhurmërojnë qetë qiparisët e jeshilt.

15.10.019
Musa Tullari