Njihuni me fshatin italian që nuk flet italisht

I mbiquajtur “Provence e Vogël” e Italisë, Sancto Lucio de Coumboscuro është një fshat i izoluar në pothuajse çdo kuptim. I ndodhur pranë kufirit midis Piemontes të Italisë dhe Francës, vizitorët duhet të fluturojnë për në Torino, të marrin një tren dhe më pas një autobus për të shkuar në fshat.

Ata që udhëtojnë drejt këtij fshati, do të pyesnin nëse janë në vendin e duhur, veçanërisht kur vendasit u thonë mirupafshim me “arveire” dhe jo me “arrivederci”. Gjuha zyrtare është provansale, një dialekt i lashtë mesjetar neolatine i oksitanishtes, gjuha e folur në të gjithë rajonin Occitania të Francës.

Në fshat mbahen shpesh festivale dhe parada të kulturave popullore që festojnë traditat provansale.

Vetëm rreth 30 e më shumë njerëz jetojnë në fshat dhe jeta nuk është aspak e lehtë për vendasit. Energjia elektrike shpesh mungon për javë të tëra gjatë dimrit, ndërsa lidhja me internet është minimale. “Ne nuk kemi televizor. Nuk të mungon ajo që nuk keni pasur kurrë në fillim.

Kur ka ndërprerje të energjisë elektrike për 15 ditë rresht, nuk ka arsye për panik: ne thërrasim gjyshërit tanë për llambat e vjetra të naftës”, thotë për CNN banorja vendase Agnes Garrone, 25 vjeç. “Jam mësuar të zgjohem në agim për të kullotur delet. Punoj 365 ditë në vit, zero pushime.

Roumiage, një pelegrinazh shpirtëror nga Provence në Coumboscuro, mbahet këtu çdo vit.

Nuk njoh Krishtlindje dhe Vitin e Ri, sepse edhe gjatë festave, kopetë e mia kanë nevojë për të ngrënë dhe për t’u kujdesur. Është një jetë sakrifice, por është shumë shpërblyese kur sheh lindjen e një qengji”, thotë ajo./abcnews.al/ KultPlus.com

Pas 70 vjetësh i përmbytur, del në pah fshati në Itali

Për më shumë se shtatëdhjetë vjet, një kishë e vetme që ngrihej nga mesi i një liqeni dukej se ishte gjithçka që kishte mbetur nga fshati italian Curon. Kjo pamje e çuditshme u bë e njohur në mesin e turistëve që kërkonin të krijonin postime të pazakonta në “Instagram” dhe madje shërbeu si frymëzim për romanin “Resto Qui” (“Po pushoj këtu”) të Marco Balzanos, botuar në vitin 2018, si dhe për “Curon” (2020) të Netflix-it.

Kambanorja ikonike e shekullit të 14-të ishte e vetmja mbetje e dukshme e një fshati që dikur strehonte afërsisht 900 njerëz. Curon kishte qenë pjesë e Austrisë deri në vitin 1919, kështu që banorët, shumë prej tyre që nuk mund të flisnin italisht, nuk kishin arritur ta ndalonin planin për t’i bashkuar liqenet Resia dhe Curon – dy nga tri pellgjet natyrore në zonën e Pass Resia të Alpeve Jugore – gjë që çoi te përmbysja e shtëpive të tyre për hir të prodhimit të energjisë hidroelektrike. Ndërtimi i digës u shty për pesë vjet, për shkak të Luftës së Dytë Botërore. Përkundër përpjekjeve lokale, Curon përfundimisht u përmbyt në vitin 1950. Fshati Curon i provincës Ventosa, nga i cili mund të shihet qytet i përmbytur, sot ka rreth 2500 banorë dhe u ngrit në këmbë pas zhdukjes së fshatit origjinal.

Në prill, fshati i zhdukur filloi të rishfaqej ndërsa punëtorët thanin liqenin për të kryer riparime në hidrocentral. Sidoqoftë, shkallët prej guri të ekspozuara, muret dhe bodrumet e harkuara, të gjitha kaluan kryesisht pa u vërejtur, pasi hapësirat turistike ishin të mbyllura për vizitorët, për shkak të pandemisë globale. Kanë mbetur edhe disa javë derisa Curon të rimbushet me ujë, pasi kompania energjetike që zotëron digën ngadalë po e rimbush liqenin.

I njohur si liqeni Resia, ose Reschensee në gjermanisht, vendndodhja e ish-qytetit është afër kufijve të Austrisë dhe Zvicrës. Fotografitë dhe videot e fshatit të braktisur janë shfaqur në mediat sociale, duke treguar rrënojat në mjedisin e tyre piktoresk midis kodrave të Tirolit të Jugut. Dimri do të nxisë një tjetër valë turistike. Legjenda thotë se mund të ecësh deri te kulla kur liqeni është i ngrirë dhe mund t’i dëgjosh kambanat e kishës duke rënë – edhe pse ato pushuan qysh në vitin 1950. /koha/ KultPlus.com

Fshati i humbur del nga liqeni italian

Punimet në një rezervuar në Itali kanë nxjerrë në dritë mbetjet e një fshati të zhytur nën ujë për dekada me radhë.

Liqeni Resia në veri të vendit, njihet më së shumti për kullën e kishës që del mbi sipërfaqen e ujit të ftohtë të liqenit. Pamja ikonë ka frymëzuar madje edhe një libër dhe një serial në Netflix.

Por pasi liqeni u tha përkohësisht, vendasit kanë pasur mundësinë të shohin edhe një herë gjurmën e fshatin Curon, i cili ishte zhytur nën ujë në vitin 1950, pas ndërtimit të një dige për krijimin e energjisë elektrike.

Liqeni Resia – ose Reschensee në gjermanisht – ndodhet në zonën e Tirolit Jugor në Alpe, pranë kufirit me Austrinë dhe Zvicrën.

Në rrjetet sociale janë botuar fotografi të ndryshme ku duken shkallë, qilarë dhe mure të godinave të qytetit, që normalisht do të duhet të ishin nën ujë. Një pjesë e tyre i përket edhe kishës së shekullit XIV.

Kur u vendos për përmbytjen e fshatit, më shumë se 160 shtëpi përfunduan nën ujë. E gjithë popullsia u largua, por një pjesë e tyre vendosën të mos largoheshin shumë, duke u zhvendosur në fshatin e ri të krijuar aty pranë.

Sot, liqeni është një pikë e vizituar nga turistë të shumtë, sidomos në dimër, ku mund të ecësh edhe mbi sipërfaqen e ngrirë të liqenit, për të arritur kullën e kishës./a2/KultPlus.com

Fshati italian ofron akomodim falas për turistët

Një fshat i vogël në jug të Italisë po ofron akomodim falas për vizitorët.

Bëhet fjalë për zonën periferike San Giovanni në Molise të Italisë, i cili viteve të fundit është përpjekur që të ketë banorë të përhershëm, duke u ofruar nga 24 mijë euro për secilin që është i gatshëm të shpërngulet në fshat, shkruajnë mediet italiane, transmeton lajmi.net.

Si rezultat i rënies së popullsisë, në San Giovanni ka shumë shtëpi të pabanuara. Janë pikërisht këto objekte që po ofrohen për akomodim falas për turistët e interesuar.

Siç bëhet e ditur më tej, ka tri shtëpi për të zgjedhur me një qëndrim maksimal një javë në çdo kohë midis korrikut dhe shtatorit.

Rajoni i Molise-it është i njohur për ofrimin e pikëpamjeve piktoreske të majave  me shumë kodrina, si dhe prodhimin e djathërave vendor.