Arti dhe solidariteti bashkoi gratë në kohë pandemie, si rezultat sollën dy premiera në FemArt

Medina Pasoma

Gra të suksesshme të profileve të ndryshme i bashkoj krijimtaria artistike, të cilat i diskutuan në panelin ‘’Artivizmi-Arti dhe solidariteti në kohë pandemie’’. Eliza Hoxha, Valdete Idrizi, Rajmonda Ahmetaj dhe Zana Hoxha shpalosën frymëzimin që patën në kampin e artisteve dhe aktivisteve, e cila u kurorëzua me publikimin e shkrimeve të tyre në një broshurë në edicionin e 8-të të Festivalit FemArt, shkruan KultPlus.

Pandemia bllokoj aktivitet kulturore në rrafshin global mirëpo, frymëzimet individuale veçse u rritën më shumë, duke ia dëshmuar botës edhe njëherë fuqinë dhe nevojën për art. Një adresë e bashkimit të këtyre krijimeve u bë kampi i artisteve dhe aktivisteve i organizuar nga ‘’ArtPolis’’. Qëndrimi i përbashkët në Kukaj në datat 26-29 qershor duke mbajtur sesione pune grupore për ushtrime të lëvizjeve skenike, shkrim kreativ, meditim e çlirim shpirtëror, i bëri aktivistet dhe artistet të ndjehen tejet mirë dhe të mbetet ky organizim përherë në mendjet e tyre.

Ato folën, shkruan, u paraqitën me gjuhën e artit, duke e sfiduar veten në çdo fushë, e duke u vetëmjaftuar nga ndjesia estetike që ndjenin. Të ndara në 4 grupe pune, krijuan një lidhje inspiruese e kreative mes vete, duke sjellur si përfundim 4 performanca artistike, 2 prej të cilave u dhanë premierë në FemArt si dhe shkrimet e tyre që adresonin çështje sociale dhe qëllimet e tyre. Fjalët e vargjet të cilat pasqyruan shpirtrat e tyre, u kthyen në një broshurë, e cila përmban një laramani të pikëpamjeve dhe u promovua përpara publikut në panelin e diskutimit në ditën mbyllëse të Festivalit FemArt.

Njëra nga organizatoret, Jetbardha Selmani për KultPlus tregoj se bashkimi në një kamp i 20 grave  të cilat janë artiste e aktiviste do të mbetet një përvojë tejet e veçantë për to.

“Gjatë kohës sa kemi qenë në pandemi e kemi pa që është shumë e nevojshme t’i mbledhim artistet dhe aktivistet që ta realizojmë së bashku një kamp dhe për të mbledhur ide, që ato t’i kthejmë në krijime artistike, të performancave dhe paneleve”, shtoj tutje Selmani përgjatë promovimit të broshurës.

Nën moderimin e shkrimtarit Shpëtim Selmani, gratë ndanë përvojat individuale dhe kolektive artistike. Diskutimi filloj me fjalët e Selmanit, i cili fliste për dokumentimin e konteksteve sociale e politike dhe të kohës nga shkrimtarët e ndryshëm, teksa përmendi veprën ‘’Murtaja’’ të Albert Kamys, ndërkaq po të njëjtën kishin bërë edhe gratë, të cilat përmes artit kishin shpalosur edhe sfidat gjatë pandemisë.

‘’Ky kamp ka qenë shumë i rëndësishëm në shpërfaqjen e emocioneve, e reflektimeve që i kemi përjetuar secili në mënyrë individuale’’, tha Shpëtim Selmani.

Zana Hoxha, si themeluese e FemArt theksoj se iniciativa për këtë kamp kishte nisur me qëllim të arritjes së paqes e harmonisë, solidaritetit e inspirimit.

‘’Iniciativa për kampin e artisteve dhe aktivisteve  ka ardhur si nevojë në vitet e kaluara që të bëhemi bashkë, ku qëllimi ka qenë të gjejmë forma të të krijuarit pa pasur një agjendë strikte për dhe rezultatet të vijnë natyrshëm’’, u shpreh Hoxha.

E rëndësishme në organizimin e këtij kampi për Zanën ka qenë mbledhja e artisteve dhe aktivisteve të cilat janë të lidhura me artit në mënyrë që të sjellin ndryshim në shoqëri.

Njëra ndër pjesëmarrëset në kamp ka qenë edhe aktivistja politike, Valdete Idrizi e cila përgjatë diskutimit tregoj se aty kishte shkruar e aktruar për herë të parë.

‘’Siguria që e ka dhënë kampi, ka krijuar hapësirën për t’u ndjerë shumë rahat dhe të shpalos e reflektoj për atë çfarë ndjej’’, u shpreh Idrizi.

Si politikane e cila ka rol në vendimmarrje, ajo premtoj publikisht se do të bëj maksimumin e saj në mënyrë që kampi të jetoj për shumë edicione dhe shumë gra të tjera të frymëzohen nga një atmosferë kolektive artistike.

Për të ndarë përvojën e saj, prezente ishte edhe këngëtarja, tanimë politikania Eliza Hoxha. Rrugëtimin me shkrim ajo e ka nisur pas rikthimit nga studimet në Belgjikë, të cilën e ka nxitur mos dokumentimi i gjërave në Kosovë. Kështu ajo tregon se ia kishte lënë vetes synim që të shkruaj për çështjet sociale në kontekst urban, jetën kulturore por edhe ndjenjat personale, dikur për të filluar edhe me tekstet e këngëve të saj.

‘’Shkrimi u bë një platformë ku unë mund të them atë çka mendoj, më brengos dhe më preokupon në raport me qytetin, veten; plotë gjëra që i kam bërë e që s’kam ditë me i sjell bashkë: muzikën, ekspozitat, të shkruarit, mendimin konceptual brenda një hapësire të përbashkët’’, tha Hoxha, duke theksuar se tani përmes artit e ka këtë fuqi të bashkimit.

Ajo beson se gërshetimi i artit dhe aktivizmit sjell një magji në vete dhe shtoj se ndjehet e mahnitur nga rrëfimet, çiltërsia dhe aktivitetet e përbashkëta përgjatë kampit.

Rajmonda Ahmetaj ishte mësuar me artin skenik por, jo edhe me pikturën e shkrimin të cilat i provoj për herë të parë në kampin e organizuar nga ‘’ArtPolis’’.

‘’Eksperiencë shumë e mirë, veç ideja me u mbledh në një vend dhe me i fol gjërat që janë shumë më të mëdha sesa ai vend, ishte diçka shumë e mirë”, vlerëson aktorja Ahmetaj.

Rajmonda beson se ky tubim i grave ishte qelizë e shumë gjërave të bukura, të cilat kanë filluar të dalin në pah dhe do të vazhdojnë këtë rrugëtim edhe tutje.

Përtej panelisteve, edhe gratë pjesëmarrëse në publik nuk lanë pa i ndarë përvojat e tyre. Natyra Kallaba, pikërisht në atë ambient ka nisur idenë e saj për sjelljen e një dimensioni ndryshe të gjërave në formën e një shfaqje. Jeta private dhe profesionale e një mësuese është tematika që ajo ka trajtuar, duke e marrë pikërisht këtë profil për shkak të imponimit të vazhdueshëm që iu bëhet vajzave ndër gjenerata për të zgjedhur këtë drejtim jetësor.

‘’Unë kam dashtë me tregu që një mësuese mund të ketë gjithçka që çdo kush mund të ketë. Me pasë një jetë të shthurur, dëshpërime e zhgënjime. Jemi mësuar gjithmonë me pa një mësuese perfekte, andaj ideja ime ka qenë që të hy më thellë atij profesioni dhe ta shohim më ndryshe”, theksoj Kallaba.

Në anën tjetër periudha jo e lehtë e pandemisë nuk kishte si mos të bëhej frymëzim artistik për dikë. Regjisorja Arlinda Morina në këtë kamp kishte nisur performimin e idesë së komedisë së saj ‘’covidi për covidin’’ ashtu siç ajo e quan, në të cilën tregohet periudha e mbylljes, stresi, ngrënia e tepruar, qëndrimi i gjatë në telefon dhe shprehi të tjera të karantinimit.

Broshura e cila doli në dritën e publikut përgjatë diskutimit mund të gjendet në faqet dhe ëebin e ‘’ArtPolis’’ dhe ‘’FemArt’’, teksa për kampin e artisteve dhe aktivisteve, organizatoret u shprehën se synojnë vazhdimësinë e organizimit ndër vite.

Në broshurë morën pjesë me shkrimet e tyre: Arta Lahu, Arta Mucaj, Aurita Agushi, Eliza Hoxha, Fitore Jashari, Linda Hyseni, Molika Maxhuni, Natyra Kallaba, Qëndresa Kajtazi, Rajmonda Ahmetaj, Sheqerie Buqaj, Teuta Gashi, Uresa Ahmeti dhe Valdete Idrizi./KultPlus.com

Çdo grua që ka patur më pak se sa meritonte, ka parë veten në pasqyrë dhe i ka premtuar: Mos qaj kurrë më

Një fjalë e keqe. Në kohë nevoje, ti ke heshtur. Ke qarë dhe të është dashur të kërkosh falje. Një mesazh pa përgjigje. Mezi prisje për të bërë një projekt dhe mbete e zhgënjyer. Ke besuar në çdo gënjeshtër. Ke dhënë shumë më tepër, nga sa të tjerët meritonin në realitet. Shpresa do të kishte përshkuar jetën tënde, nëse do ishe ndjerë e dashur. Zgjodhe të shohësh më të mirën tek të tjerët, por nuk pe asnjë gjurmë të saj. Ke përjetuar dashuri dhe zhgënjime.

Gjithë premtimet që merrje një natë më herët, zhdukeshin sapo zgjoheshe. Ishin fjalë të nxjerra nga goja e një të dehuri, që harronte çfarë kish thënë. Ishe ti që qaje në fshehtësi, për të mos shfaqur dobësinë tënde, për t’u dukur gjithnjë e fortë në sytë e të tjerëve.

Ti jetoje çdo mbrëmje në shtrat heshtjen tënde. Loze sipas rregullave të tij, madje pa rregulla, në një lojë që më pas të lëndoi. Në situata kur kishe të drejtë të merrje shpjegime, në fund ishe ti që analizoje çfarë kishe bërë gabim.

Ishe gjithnjë e disponueshme. Edhe nëse të telefononte pas mesnate. Gjente gjithmonë justifikime. Tani ke pushuar së besuari në komplimentet që të bëjnë. Mendon se nuk janë të vërteta. Mendon se ti nuk je e bukur. Po, një herë e një kohë kur të fyenin, viheshin në dukje defektet e tua. Dhe kështu fiksoheshe në pasqyrë për të gjetur defektet.

Sa herë që ai ikte dhe largohej, ishe ti që e kërkoje. Pranoje gjithë justifikimet e tij. Nuk nxorre mësim. Nuk e respektove veten sa duhej. Tolerove gjithçka. Çdo vajzë e dobët që i përgjigjej atij mesazhi – dhe që nuk duhej ta bënte – rezultoi në fakt një vajzë e fortë.

Gjërat ndryshojnë.

Çdo vajzë që ka patur më pak se sa meritonte, ka pushuar së qari, ka fshirë lotët, ka parë veten në pasqyrë dhe i ka premtuar: “Mos qaj kurrë më”. Prej nga buron kjo forcë? E thjeshtë. Buron nga premtimi: “Kurrë më!”

Ku gjendet kaq shumë dinjitet? Si ka mundur ta menaxhojë situatën me kaq dinjitet? Gjithmonë nga premtimi: “Kurrë më!” Si mundet tani të jetë e qetë, edhe kur mendon për ishin e vet, dhe nuk ka më nevojë për askënd? “E thjeshtë: “Kurrë më!”

Ke rigjetur besimin tek vetja? Po, dhe si ia dole? Sepse kuptove që vlend he mësove të duahs veten. Je bërë si ajo vajza e brishtë, që tani e përballon gjithçka me një buzëqeshje. Dhe një premtim që i ka bërë vetes. Askush nuk e besonte. As ajo vetë.

Tani ajo vajzë, me të cilën mbase identifikohesh edhe ti, ka mësuar të mos nënshtrohet më para sfidave, as të mos lejojë më të vihet në lojë. Tani luan sipas rregullave të veta. I ka premtuar vetes të mos kënaqet më me pak. Meriton më shumë. Më mirë. Ka mësuar se i vetmi person ku mund të besojë është vetja.

Kurrë më si më parë.

Që sot kur të takosh një grua të fortë, dhe të pyesësh se ku e ka gjetur forcën, do e dish që vjen nga e kaluara e saj, një e kaluar kur ishte e dobët, dhe nuk do jetë kurrë më. Premtimin ia bëri vetes ndërkohë që ishte në lotë, lotët më të hidhur. Pikërisht në atë moment vendosi të mos shohë më pas. Nuk iu përgjigj më mesazheve. Nuk ishte më e dobët. “Fantazmat” e të kaluarës, kur i trokitën në derë, nuk e panë më të hapej. Tani të gjithë janë penduar. Tani e kërkojnë. Habiten. E kanë humbur përgjithmonë. Ajo vajza e dobët nuk është më. Tani është vetëm gruaja. Një grua e fortë. /bota.al/ KultPlus.com

‘Bukuria e një gruaje mund të jetë e rrezikshme, por inteligjenca e saj mund të jetë vdekjeprurëse’

KultPlus ju sjell disa nga thëniet më të njohura dedikuar gruas.

“Asgjë nuk krahasohet me një bisedë të bukur me mendjen e bukur të një gruaje”

“Mos bëj sikur nuk është e vërtetë, edhe ti e pranon se inteligjenca është seksi dhe një grua inteligjente është pafundësisht tërheqëse”.

“Inteligjenca e një gruaje më duket tërheqëse. Sensi i saj i humorit më duket tërheqës. Ndjeshmëria e saj më duket tërheqëse”.

“Bukuria e një gruaje mund të jetë e rrezikshme, por inteligjenca e saj mund të jetë vdekjeprurëse”.

“Gjëja më e bukur në botë është të jesh e zgjuar, e matur dhe bujare. Çdo gjë tjetër është e kotë, më beso. Është e kotë që njerëzit të përpiqen të të bindin për gjëra pa vlerë. Mos i merr për bazë mendime të tilla. Ji e zgjuar, e matur dhe bujare”.

“Gra, asnjëherë mos e minimizoni inteligjencën tuaj. Budallallëku nuk është tërheqës. Integriteti, dinjiteti dhe urtësia janë treguesit e vërtetë të bukurisë”.

“Gjëja më tërheqëse tek çdo person është inteligjenca. Kjo vlen sidomos për gratë. Unë e respektoj këdo që ka tru dhe e di si ta përdorë atë, se sa dikë që ka një fytyrë apo një trup të bukur”.

“Koha zbeh çdo bukuri të fytyrës apo trupit, por ajo nuk e zbeh dot inteligjencën. Me kohën, një femër e bukur nuk mbetet më e bukur. Ndërsa një grua inteligjente, me kalimin e kohës bëhet edhe më inteligjente dhe tërheqëse”. / KultPlus.com

‘Gratë nuk do të jenë të barabarta jashtë shtëpisë, derisa burrat do të jenë të barabartë brenda shtëpisë’

Gloria Steinem është një feministe amerikane, gazetare dhe aktiviste politike shoqërore e cila u njoh kombëtarisht si një udhëheqëse dhe një zëdhënëse e lëvizjes feministe Amerikane në fund të viteve 1960 dhe në fillim të viteve 1970.

Në 2005, Steinem, Jane Fonda dhe Robin Morgan bashkëthemeluan Qendrën e Grave për Media, një organizatë që “punon për t’i bërë gratë të dukshme dhe të fuqishme në media”.

Sonte, KultPlus ju sjell një nga thëniet më të fuqishme të Steinem.

Gratë nuk do të jenë të barabarta jashtë shtëpisë, derisa burrat do të jenë të barabartë brenda shtëpisë. / KultPlus.com

Shoqnia jonë ia thyen krahët çikave qysh fëmijë, e mandej presin me fluturue pa u përplas dikah

Nga Amela Temja

Na i lindim bijat tona vik-tima. Mendoj që ka àrdh koha me hjek dorë prej t’krijuemit një shoqnie ku vajzat/bijat tuaja frikësohen e ruhen prej baballarëve, vllaznive e pranisë mashkullore që i rrethon.

Ushqyerja e vazhdueshme ndaj tyne se nëse një ditë duen me prek suksesin e lirinë me dorë nuk ásht te përgatitja e tynve se iu duhet me luf-tue me gjininë e kundërt. Nuk ke pse luf-ton me marr diçka që veçse e ke.

E hájrit, ásht me e pa vajzën/çikën tuj çysh n’momentin që e mbani n’krahë si bekim që t’ka prue Perëndia e jo me u frikësu se çka ka me të than familja e burrit. E kur ajo t’fillojnë “me nxan mend” mos me ndejt tuj i than se “t’ka kap rrez-iku me lind n’familje shqiptare e çikat kur lindin s’i duen maj nánë.”

Me dásht e me ta dásht çikën s’ke nevojë me e lind as n’Europë e as n’Amerikë. Shoqnia jonë i rrit vetë çikat që me pas frikë babën e vllaun. E llogjikisht s’kena ça me kundërshtu se nëse i mbani çikat n’kafaze tilla ku s’guxojnë me u hap, me fol, me bisedue, me kërku ndihmë e këshille prej babe e vllau, ata normal kanë me u ba pre e dhu-nës, e keq-trajtimit, e uljes edhe poshtërimit.

Prej kujt? Pikërisht prej njasaj gjinie që ju po ia bani gogol! Jo bre s’keni nevojë me i msue me u ruejt, por me u vetërespektue. Shoqnia jonë ia thyen krahët çikave qysh fëmijë, qysh në shpi. E mandej presin që ata me fluturue pa u përplas dikah. Na i lindim çikat vik-tima, e djemtë “mon-stra” me potencial për me iu ba keq. Msoni djemve se nánat, motrat, gratë e bijat e tynve s’kanë nevojë me i pas nën kontroll se s’janë tuj kontrollu një biznes. Mësoni se shpullat, t’rrahmet çdo lloj forme e ngritjes së dorës karshi tynve nuk tregon forcë po veç vlera t’ulta që s’i kanë hije asnjë njeriu e jo veç atynve si burra. Mësoni aman, se nderi shpisë janë të dy si evlatë e jo veç çika.

E nëse ty ta ban djali t’keqen karshi një femre ásht njëlloj si me ia ba vajzës tande djali i dikujt tjetër. S’ishit ndje mirë apo? Qashtu shkon me vijë kjo punë. Mos e zg’átni vijën. Priteni çysh n’shpija tuaja, gëzohuni kur iu lind vajzë po ashtu sikur djalë. Rritini bashkë e jo në oda të burrave e t’grave, se ata “odat e burrnisë” ku iu msoni autoritetin djemve tuj e ata “odat e turpit” ku ua msoni heshtjen bijave tuaja janë hapat e parë që i hidhni n’vra-sjen e tynve për së gjalli. Mos i lindni çikat vik-tima. / KultPlus.com

‘Nëse dëshironi të dini se sa e civilizuar është një shoqëri, shikoni se si i trajtojnë gratë’

Dhuna ndaj gruas ka qenë pothuajse gjithmonë e pranishme, ndërkaq shkaktarët që e nxisin këtë sjellje janë të shumtë, e që zakonisht nuk lidhen direkt me viktimën.

Rasti i fundit që tronditi vendin tonë, ishte rasti i Qëndresa Baranit, e cila u therr 11 herë me thikë nga bashkëshorti i saj. Fatmirësisht, Qëndresa është jashtë rrezikur për jetë. Mirëpo, Qëndresa nuk është as e para as e fundit viktimë e dhunës fizike e psiqike. Shumë gra në Kosovë e jo vetëm ballafaqohen çdo ditë me dhunë fizike duke mos pasur mundësi apo mbështetjen e duhur nga institucionet përkatëse, e shpesh herë edhe nga familja..

Më poshtë, KultPlus ju sjell një thënie shumë të njohur nga Bacha Khan që i dedikohet gruas dhe kulturës së një shoqërie. Ku sipas tij, këto dyja nuk funksionojnë dot pa njëra tjetrën.

-Nëse dëshironi të dini se sa e civilizuar është një shoqëri, shikoni se si i trajtojnë gratë. / KultPlus.com

Nuk ka asnjë fuqi grimi që mund të sfidojë atë të përsonalitetit

Nga Ambra Hysa

Për gratë që i japin bukuri dhe aromë kësaj bote.

Për gratë që nuk mund ta ngrejnë zërin, edhe përshpërima e tyre dëgjohet.

Gratë janë të bukura, të gjitha pa përjashtim, gjithmonë e kam besuar këtë.

Bukuria është relative, bukuria është në sytë e atij që e sheh, por çdo grua ka diçka magnetike, diçka që e diferencon, diçka që fshihet nën petkun e përsonalitetit të saj por reflektohet dhe së jashtmi e shkëlqen.

Nuk është kusht që gratë të jenë të bukura, ato thjesht janë.

Buzëqeshja është diamant në portretin e tyre, sytë i vezullojnë nga dashuria, dëshira për jetën, familjen, ëndrrat, të bukurën.

Gratë janë pasionante dhe kjo i bën ato jashtëzakonisht tërheqëse.

Nuk ka asnjë fuqi grimi që mund të sfidojë atë të përsonalitetit, një grua që vishet me vetëbesim dhe reflekton forcë karakteri, është më e bukura në botë.

Vetëbesimi është gjithçka që një grua duhet të posedojë, por ai nuk ngjan me parfumet, nuk mund të merret dhe të hidhet mbrëmjeve para se të dalësh, ngjan me virtytet, mësohet dhe përvetësohet ndër vite.

Gratë janë trimëresha, gratë luf-tojnë për të realizuar ëndrrat e tyre dhe kjo i bën ato të pandalshme.

Gratë dashurojnë fort, dhurojnë mirësi dhe përkëdhelje, kjo lexohet në portretin e tyre prej gjysmë hëne.

Asgjë nuk shkëlqen më shumë sesa një grua që ka dashuri brënda saj.
Kur e ke zemrën të mbushur me dashuri dhe je e lumtur, shikon të njëjtën gjë dhe tek të tjeret, kur të ka pushtuar mërzia dhe urrejtja, ndodh po e njëjta gjë. Bota është vetëm një reflektim i qënies sonë.

Gratë nuk duhet të tentojnë t’i përshtaten standarteve të bukurisë që shoqëria ka krijuar, ata nuk duhet të vuajnë dhe të përpiqen të qëndrojnë brënda kornizave që shoqëria imponon.

Gratë duhet të jenë të lumtura, të lira dhe autentike, vetëm kështu mund të ndjehen të bukura.

Ka ekzistuar gjithmonë një “garë e heshtur” bukurie mes grave, është koha që kjo të marrë fund.

Gratë duhet të festojnë autenticitetin e tyre çdo ditë dhe të ecin si mbretëresha duke drejtuar kurorën në kokat e njëra-tjetrës.

Nuk ka asnjë garë, gara e vetme është bukuria në zemrat tona, vetëm ajo bukuri reflektohet së jashtmi. Ne jemi ajo.

Një grua e shëndetshme mbetet e jashtëzakonshme, ata që i kanë krijuar standartet e bukurisë janë po ata të cilët mund dhe duhet ti rrëzojnë.

Një grua me strija është e jashtëzakonshme, një grua me thinja është e mrekullueshme, një grua me “defekte” është secila nga ne, sepse nuk ka qënie perfekte, bukuria vërtet qëndron në imperfeksion.

Ne jetojmë në trupin tonë, është detyra jonë të ushqehemi shëndetshëm, por nuk është detyra jonë ta “vizatojmë” atë për të iu përshtatur modeleve apo kornizave që shoqëria ka vendosur, të cilat ne shpesh përpiqemi t’i ndjekim deri në dëshperim, duke harruar se ata në të vërtetë nuk ekzistojnë.

Gratë janë të bukura.

E dashuroj kur evidentojnë bukurinë e tyre natyrale, të gjithë esencën dhe veçantinë, gra të tilla i konsiderojmë shpesh “të guximshme” , “unike”, ose “plot stil”.

Një grua mbahet mend gjithmonë për elegancën e saj dhe të qenurit ndryshe.

Nuk mund të lësh gjurmën tënde në këtë botë nëse përpiqesh të jesh dikush tjetër ose kërkon të përshtatesh me masën.

Rrudhat poshtë syve tregojnë se ti ke jetuar, çdo rrudhë ka një histori, kjo nuk e bën portretin tënd më pak të bukur, përkundrazi, e shton ëmbëlsinë.

Gratë janë të magjishme në çdo kohë, por ata shpesh e harrojnë këtë.

Gratë kanë nevojë të dëgjojnë shpesh se janë të bukura.

Shpirti i tyre i butë, veshur me forcën e një uragani, ka nevojë të ujitet dhe të përkëdhelet njëlloj si trëndafilat.

Gratë, nuk kanë nevojë të përshtaten, ato thjesht kanë nevojë të duhen. / KultPlus.com

100 vjet, që nga koha kur gratë morën të drejtën e votës në Amerikë

Më 18 gusht 1920, legjislatura e shtetit Tenesi miratoi amendamentin e 19 të Kushtetutës së Shteteve të Bashkuara me të cilin grave amerikane iu sigurua e drejta e votës.

Vota e legjislaturës së shtetit Tenesi i dha fund një debati mbarëkombëtar që kishte vazhduar për më shumë se një shekull.

Në vitin 1787, Kushtetuta amerikane u garantoi burrave të bardhë pronarë të drejtën e votës. Më 1869, amendamenti i 15 u dha të drejtën e votimit edhe burrave zezakë dhe ish skllevërve meshkuj, transmeton KP.

Fushata për t’u dhënë grave të drejtën e votës përfundoi me sukses kur kushtetutës amerikane iu shtuan këto fjalë: “Qytetarëve amerikanë nuk do t’u mohohet apo t’u kufizohet e drejta për të votuar nga qeveria federale apo qeveritë shtetërore për shkak të gjinisë”.

Megjithëse disa shtete u kishin dhënë grave të drejtën e votës, shumica e grave amerikane nuk mund të votonin.

Madje, në disa shtete, pjesëmarrja e grave në votim ishte kundër ligjit. Por amendamenti i 19-të e ndryshoi këtë praktikë dhe si rrjedhim edhe politikën amerikane në prag të zgjedhjeve presidenciale të vitit 1920. / KultPlus.com

Gratë nuk i mbrojmë nga dhuna duke shkruar në rrjete sociale

Nga Marigona Jahaj

Gratë nuk mund t’i mbrojmë nga dhu-na ose vde-kja duke shkruar në rrjete sociale, duke marrë pjesë në sfida në Instagram ose duke bërë zhurmë disa ditë pas një vra-sje-je.

Gratë i mbrojmë kur në familje e ndryshojmë të menduarit, dhe i mësojmë fëmijët që jeta e vajzave dhe grave vlen njëlloj si ajo e djemve dhe burrave.

Pra, të dashur prindër: Rritini dhe edukojini vajzat aq të forta, që të bahen të pavarura.

Në vend që t’i thuash «shuj, ti je çikë s’ban me folë», mësoje që zëri saj është i rëndësishëm dhe që fjala e lirë vlen për vajzat ashtu si për djemtë.

Në vend që ta mësoni vajzën «m’i ba punt e shpisë se do t’shkon te burri», fiksoja në kokë që shkollimi dhe karriera është me rëndësi për mos me qenë e varur nga dikush.

Mos i thuaj vajzës që «është e derës huj», por mësoje që ajo është një pjesë e familjes, që ajo ta dijë se gjithmonë e ka një mbështetje dhe një vend të sigurt në shtëpinë tuaj. Mësoje që familja do të luf-tojë bashkë me të nëse dikush nuk e respekton, e bën të ndihet pa vlerë ose ia kufizon lirinë.

Mos i thuaj vajzës që nuk i takon trashëgimia, por mësoje që nuk i mohoet e drejta e pronës – që ajo të ketë pavarësi dhe siguri ekonomike edhe nëse shteti nuk i ofron ndihmë.

Kështu i rrisim vajzat të forta dhe me plot vetëbesim dhe siguri. Kështu i mbrojmë ato! / KultPlus.com

Tre gra të bashkuara kundër diktatorit të fundit në Evropë

Këto janë gratë që kanë bashkuar forcat për t’u përballur me udhëheqësin e gjatë të Bjellorusisë, Aleksandër Lukashenko në zgjedhjet e ardhshme presidenciale të 9 gushtit. Treshja është bërë simbol kryesor i opozitës, duke kandiduar kundër Lunashenkos, i cili ka qenë në pushtet për 26 vite dhe është njohur edhe si diktatori i fundit i Evropës, shkruan Euronews, transmeton KultPlus.

Svetlana Tikhanovskaya është gruaja e blogerit të mirënjohur Sergei Tikhanovsky, i cili nuk ka qenë në gjendje të vazhdoj kandidimin në zgjedhje pasi u arrestua në maj me akuzën se kishte sulmuar një oficeri policie. Svetlana po kandidon në vendin e tij.

“Seryozha, unë të dua shumë”, tha 37 vjeçarja derisa qëndronte jashtë Komisionit Qendror të Zgjedhjeve të Bjellorusisë (KQZ), pasi mori një certifikatë regjistrimi si kandidate për presidente. “Po e bëjë këtë vetëm për ty dhe për njerëzit që të ndoqën dhe patën besim në ty”.

Tikhanovskaya ka bashkuar forcat me dy kandidatet tjera që nuk ju është lejuar që të marrin pjesë në zgjedhje. Veronika Cepkalo është gruaja e Valeri Cepkalos, i cili u largua nga Bjellorusia për në Moskë, nga frika se mos arrestohej pasi iu hoq e drejta për të marrë pjesë në zgjedhje. Ndërsa Maria Kolesnikova është përfshirë në fushatën e Viktor Babarikos, të cilit nuk iu lejua kandidimi pasi u akuzua për ryshfet. / KultPlus.com

‘Bukuria e një gruaje nuk qëndron në përbërjen e saj, por në shpirtin e saj’

Kur i kërkuan asaj të zbulonte sekretet e saj të bukurisë, Audrey Hepburn shkroi këtë tekst të bukur që u lexua më vonë në funeralin e saj.

′ Të keni buzë tërheqëse, flisni fjalë të sjellshme.
– Për të pasur një pamje të dashur, shikoni për anën e mirë të njerëzve.
– Për tu dukur dobët, ndajeni ushqimin tuaj me të uriturit.
– Për të pasur flokë të bukur, lërini një fëmijë ta kalojë atë me gishtat e tij një herë në ditë.
– Për të pasur një hir të bukur, ecni duke e ditur që nuk jeni kurrë vetëm, sepse ata që ju duan dhe ju duan ju shoqërojnë.
– Njerëzit, madje edhe më shumë sesa objektet, duhet të jenë të fiksuar, të prishur, të zgjuar, të kërkuar dhe të ruajtur: kurrë mos hiqni dorë nga askush.

-Mos harroni, nëse keni nevojë ndonjëherë për një dorë, do t’i gjeni në fund të të dy krahëve. Kur të plakeni, do të zbuloni se keni dy duar, njëra për të ndihmuar veten tuaj, e dyta për të ndihmuar të tjerët.
– Bukuria e një gruaje nuk është në rrobat që vesh, në fytyrën e saj ose në mënyrën e rregullimit të flokëve të saj. Bukuria e një gruaje shihet në sytë e saj, sepse kjo është dera e hapur për zemrën e saj, burimi i dashurisë së saj.
– Bukuria e një gruaje nuk qëndron në përbërjen e saj, por bukuria e vërtetë tek një grua reflektohet në shpirtin e saj. Është butësia që jep dashurinë, pasionin që shpreh.
– Bukuria e një gruaje rritet me kalimin e viteve. / KultPlus.com

‘E nderuar grua shqiptare e vendit tim, ti nuk je princeshë’

Nga Luljeta Mulaki

E nderuar grua shqiptare e vendit tim,

Ti që ke vendosur kurorën një pëllëmbë mbi kokë në ahengun familjar, a thua se do të shpallesh princesha e mbrëmjes. Ti që valëvit fustanin model princeshash, qindra dollarësh dhe që është arritja më e madhe e përditshmërisë tënde.

Ti që kalon orë të tëra para pasqyrës te parukierja me lekët e burrit për të thënë që fytyra jote shkëlqen nga hareja. Ti që mban gjerdanin mijëra euro në qafë dhe kujton se çmimi yt është proporcional me çmimin e gjerdanit që ke.

Realisht, ti nuk je një PRINCESHË!

Ti po ëndërron dhe po ia shuan vetes dëshirën e pashmangshme në subkoshiencën tënde për t’u ndjerë dhe trajtuar vërtetë si një princeshë. Ti ec nëpër rrugët e baltosura të këtij vendi me fustanin e princeshës.

Fytyra jote nuk shkëlqen nga hareja, por ajo mb*ytet nga grimcat e pluhurit të papastër në këtë vend. Gjerdani yt mijëra dollarësh po të ngulfat çdo ditë nga pak, sepse t’i vure si hipotekë të drejtën tënde për të menduar e bërë çfarë të duash dhe kur të duash.

O grua në dukje si princeshë!

Flak kurorën e nën*shtrimit dhe vendos atë të dinjitetit, shkul gjerdanin e floririt dhe vesh atë të vetërespektit, fshij make-up-in e haresë dhe vish buzëqeshjen e shpirtit, hidh matanë fustanin e princeshës dhe vish atë të zonjëllëkut. Ti ke një ëndërr dhe di të bësh diçka, e di!

Që sot fillo preke dhe për asnjë sekondë mos bëj atë që ti nuk dëshiron!
Hidh çantën krahut dhe përvishu asaj!
Atëherë ke veshur këpucën e princeshës, e për të mos e hequr më kurrë!

Ky vend nuk është mbretëri e as principatë, por një vend pa rrugë, pa ajër, pa arsim, pa shëndetësi, me ekonomi të vogël dhe ka nevojë edhe për forcën tënde, mendimin tënd, angazhimin tënd. Sepse ky vend nuk bëhet dot edhe pa ty! / KultPlus.com

“Burrë s’bahesh nëse e ki grushtin e fortë, as zani i naltë nuk t’ban burrë”

Nga Doruntinë F. Ferati

Burrë nuk bahesh veç pse e ki nji femër n’krevat, as burrninë nuk ta shton mardhanja me to.
Burrë bahesh e je kur respekti mbi grun tande e dashnia për to, m’poshtë çdo gja,
Burrë je nëse gruas tande i shkëlqejnë sytë prej lumturisë që ti ja ofron.

Jo, mos e quaj vetën burrë nëse e dashura jote, ma shumë qanë se qeshë me ty,
Mos thuj jam burrë e jam i fortë, nëse karshi saj shet trimni.

Mos u kreno po e lëndove e ja mbushe sytë me lotë n’pikë t’natës
E as mos thuj unë jam burrë’ e baj çka du,
Burrë s’bahesh nëse e ki grushtin e fortë
As zani i naltë nuk t’ban burrë
Ti je i dobt, e ma i dobët s’bahesh kurrë!

Mos u ndij i lumtur, po e bane nji gru tjetër me buzqeshë, në vend të asaj,
As mos u ndij i plotsum,
Ti je flliqësire, e ma flliqësirë nuk bahesh kurrë!

Në vend të saj, po i dërgove lule dikujt tjetër
E po e bane dikan tjetër t’ndihet mirë
Mos u kreno, turpërohu!

Kur ajo kërkon diçka, mos u mburr po s’ja plotësove kërkesat
Mos e mëbshtet burrninë në nji veprim të tillë
Egërsirë bahesh!

Po u turpërove me dal me njeriun e jetës tande, në nji drekë
Po u turpërove, ta duash, ta respektosh, e ta vlersosh
E po ngurrove t’i tregosh gjithë botës se nuk ka diçka n’jetë ma t’rëndësishme se ajo
Vdis ma mirë! / KultPlus.com

(Shkrimi është marrë i plotë pa ndërhyrje nga redaksia.)

Sot mbetëm pa një “shërbëtore” më pak!

Gruaja lehonë në Kamenicë qenka vrarë nga burri me shufër metalike. I paska lënë tre (3) fëmijë, të madhin pesë (5) vjeç e të voglin një (1) muajsh!

Kësaj gruaje iu shkel e drejta për jetë!

Pse?!

Ligjet ekzistuese nuk janë mjaftueshëm të ashpra ndaj ushtruesit të dhunës;

Shteti nuk ka mjete monetare për të mbështetur e strehuar viktimën e dhunës;

Raportimet e dhunës nga gruaja nuk merren seriozisht nga organet gjegjëse;

Kjo grua nuk ishte e shkolluar, e punësuar dhe e pavarur ekonomikisht;

Kjo grua ishte e varfër ngase ajo nuk trashëgoi asgjë nga pasuria e të afërmëve;

Kjo grua nuk e gëzoi përkrahjen e kujtdo për t’i shpëtuar vatrës së dhunës;

Kjo grua u inkurajua të durojë dhunën për të ruajtur familjen;

Kjo grua u mësua se duhet t’i shërbejë të tjerët deri në vetëmohim;

Kjo grua u rrit me qëndrimin se “suksesi i saj qëndron në suksesin e të tjerëve”;

Mendimi i kësaj gruaje nuk pati vlerë e as ndikim kur u morën vendimet familjare;

Kjo grua ishte e pafuqishme përballë nesh;

Kjo grua është vetëm ‘numër’;

Kjo grua s’ka emër!

Përveç dhimbjes e mllefit, vallë, a nuk na vie marre?!

Numrat e grave të mbytura nga burrat po rriten.

Por, shtrohet pyetja: edhe sa gra të tjera duhet të vdesin që NE të aktivizohemi?!

Eh tash po e vazhdojmë debatin për xhami.

Nga: Nora Huseinovic Veliu, avokate. / KultPlus.com

Thënie frymëzuese nga disa prej grave më të shquara të historisë

“Nëse është ide e mirë, vazhdoni bëjeni. Është shumë më e lehtë të kërkosh falje sesa të marrësh leje”.

(Grace Hopper udhëhoqi ekipin që krijoi përpiluesin e parë kompjuterik, u bashkua me Marinën gjatë Luftës së Dytë Botërore dhe programoi kompjuterin Mark I)

“Nuk ka asnjë rrugë mbretërore të shtruar me lule drejt suksesit. Dhe nëse ka, unë nuk e kam gjetur, sepse nëse kam arritur diçka në jetë, e kam arritur sepse kam qenë e gatshme të punoj shumë”.

(Madam C.J. Walker shpiku një linjë të produkteve të kujdesit të flokëve për afrikano-amerikanet në vitin 1905 dhe përfundimisht u bë një nga gratë e para amerikane si milionere e bërë vetë.

“Është një gjë e çuditshme, por problemet imagjinare janë shumë më të vështira se ato reale”.

(Një reformatore sociale e përkushtuar për mirëqenien e të sëmurëve mendorë, Dorothea Dix loboi me ligjvënësit e Shteteve të Bashkuara dhe ata kanadezë, për të krijuar spitale shtetërore për të sëmurët mendorë.)

“Ndonjëherë mund të jem e gatshme të jap mësim falas, por nëse paguhem, unë kurrë nuk do të bëj punën e një burri, për më pak se paga e një burri”.

(Pasi punoi me Kryqin e Kuq Ndërkombëtar gjatë vizitës në Evropë, Clara Barton loboi për një degë amerikane kur u kthye në shtëpi. Ajo themeloi Kryqin e Kuq Amerikan në vitin 1881)

“Lavdia e çdo brezi është të krijojë precedentët e vet.”

(Përveç se është gruaja e parë që argumentoi një çështje përpara Gjykatës së Lartë, Belva Lockwood kandidoi për presidente dy herë! Në fund të fundit, ligji ndalonte vetëm gratë që të votonin, jo që të merrnin vota).

“Unë kurrë nuk dyshova se të drejtat e barabarta ishin drejtimi i duhur. Shumica e reformave, shumica e problemeve janë të komplikuara, por për mua nuk ka asgjë të komplikuar në barazinë gjinore”.

(Një udhëheqëse në shtyrjen e të drejtave të votimit të grave, Alice Paul përfundimisht formoi Partinë Kombëtare të Gruas dhe u bë një figurë kryesore në miratimin e Amendamentit të 19-të).

“Puna e sotme është historia e së nesërmes dhe ne jemi krijuesit e saj.”

(Më shumë se 59 milionë gra janë bashkuar me Girl Scoutët e Amerikës që kur Juliette Gordon Low themeloi organizatën më 12 mars 1912).

“Nëse shoqëria nuk do të pranojë zhvillimin e lirë të gruas, atëherë shoqëria duhet të rimodelohet.”

(Gruaja e parë që mbaron shkollën mjekësore në Shtetet e Bashkuara – Kolegji Mjekësor i Gjenevës në Nju Jork – Dr. Elizabeth Blackwell më vonë krijoi një shkollë mjekësore veçanërisht për gratë në vitet 1860).

“Kauza e lirisë nuk është kauza e një race apo sekti, një partie apo një klase – është kauza e njerëzimit, e të drejtës së lindur të njerëzimit”.

(Në moshën 65 vjeçare, Anna Cooper u bë gruaja e katërt afrikano-amerikane që mori doktoraturë në Histori nga Universiteti i Parisit-Sorbonne në vitin 1924).

“Optimizmi është besimi që çon drejt arritjeve.”

(Helen Keller humbi shikimin dhe dëgjimin kur ishte vetëm një vjeç. Ajo u bë personi i parë i shurdhër dhe i verbër që u diplomua në Arte).

“Gjëja më e vështirë është vendimi për të vepruar, pjesa tjetër është thjesht këmbëngulje”.

(Amelia Earhart ishte një pilote amerikane, gruaja e parë që fluturoi vetëm nëpër Oqeanin Atlantik. Në vitin 1932, ajo gjithashtu u bë personi i parë që fluturoi përtej Atlantikut dy herë. Ajo u zhduk në vitin 1937).

“Akti më i guximshëm është ende që të mendosh për veten, me zë të lartë”.

(Coco Chanel është një nga emrat më të njohur në botën e modës. Ajo ndihmoi në revolucionarizimin e modës për gratë, duke e bërë të zakonshme të vishen për komoditet dhe jo vetëm elegancë).

“Pjesa më e madhe e lumturisë apo e mjerimit tonë varet nga prirjet tona dhe jo nga rrethanat”.

(Gruaja e Xhorxh Uashingtonit, Marta, ishte Zonjë e Parë para se të ishte gjë në modë; termi “Zonjë e Parë” nuk u bë i njohur deri shumë vite pas vdekjes së saj. Ndryshe nga shumë gra të tjera në fillim të shekullit të 18-të, Marta mësoi si të lexonte dhe të shkruante).

“Jeta zvogëlohet ose zgjerohet në përpjesëtim me guximin e njeriut”.

Anaïs Nin është një tjetër autore femër që kapërceu pengesat, lindur gati një shekull pas Evans / Eliot. E rritur në Francë nga prindër me prejardhje kubane, ajo përfundimisht u zhvendos në Amerikë. Atje, ajo do të fitonte lavdërime për tregimet e saj të sinqerta dhe ditarët, duke fituar çmimin “Gruaja e Vitit” të LA Times në vitin 1976. Ajo vdiq më 14 janar 1977.

Priceshë Diana

“Nëse gjen dikë që e do vërtet në jetë, atëherë kapu fort pas asaj dashurie. Nëse je mjaftueshëm me fat dhe gjen dikë që të do, po aq sa ti e do atë, atëherë duhet ta mbrosh atë dashuri”.

“Problemi më i madh në botë në ditët e sotme, është mungesa e tolerancës. Çdokush është intolerant me të tjetrët…”.

“Unë nuk dua dhurata të shtrenjta; Nuk dua të blihem me lekë. Kam gjithçka materiale që dua, por e kam edhe nevojën për të pasur për një person që të më qëndrojë pranë, që të më bëjë të ndihem e mbrojtur dhe e sigurtë”.

“Çdokush nga ne duhet ta shprehë se sa shumë përkujdesemi për njëri-tjetrin, dhe, në të njëjtën kohë, se sa shumë përkujdesemi ne për veten tonë”.

“HIV-i nuk i bën personat të rrezikshëm për t’i pasur pranë, ndaj shtrëngoja dorën atyre dhe dhuroji një përqafim. Një Zot e di se sa shumë kanë nevojë ata për këtë gjë”.

“Njerëzit mendojnë se në fund të ditës, të kesh pranë një mashkull është arritja më e madhe. Për mendimin tim, arritja më e madhe në fund të një dite është një punë e realizuar mirë”.

“Mendoj se sëmundja më e madhe, nga e cila bota ka vuajtur dhe vazhdon të vuajë, është ndjesia e njerëzve se u mungon dashuria, ndaj unë e di se duhet të dhuroj dashuri për një minutë, për gjysmë ore, për një ditë, për një muaj etj. Ama unë e di se duhet të fal dashuri. Jam shumë e lumtur që e bëj këtë gjë. Unë dua ta bëj vazhdimisht këtë gjë”.

Isabell Allende

“Biblioteka banohet prej shpirtërave që dalin nga faqet e librave gjatë natës”

“Shkruaj atë që nuk duhet harruar”

“Sa më shumë jetoj, aq më e painformuar ndihem. Vetëm të rinjtë kanë një shpjegim për gjithçka”

“Pranoni fëmijët ashtu si pranojmë pemët – me mirënjohje, sepse janë një bekim – por mos kini pritshmëri apo dëshira. Nuk mund të presësh që pemët të ndryshojnë, ju i doni ashtu si janë”

“Nuk ka vdekje, bijë. Njerëzit vdesin vetëm kur ne i harrojmë”, më shpjegoi shkurt ime më, para se të ikte. “Nëse më kujton, unë do të jem me ty gjithmonë”

“Ne kemi vetëm atë që japim”

“Frika është e pashmangshme, këtë më duhet ta pranoj, por nuk mund ta lejoj që të më paralizojë”

“Nuk mund ta gjesh dikë, që nuk dëshiron të gjehet”

“Burri bën atë që mundet; gruaja bën atë që burri s’mundet ta bëjë”

“Fjalët nuk janë shumë të rëndësishme, kur dallon qëllimet”

“Ndoshta jemi në këtë botë për të kërkuar dashurinë, për ta gjetur dhe humbur, sërish e sërish. Me çdo dashuri, ne rilindim, dhe me çdo dashuri që merr fund, kemi një plagë të re. Unë jam e mbushur me plagë krenare”

“Ju jeni rrëfimtari i historisë tuaj, dhe ju mund të krijoni, ose jo, legjendën tuaj”

“Të shkruarit është një proces, një udhëtim në kujtesë dhe në shpirt”

“Kjo është për të qetësuar ndërgjegjen tonë, e dashur”, i shpjegoi ajo Blancas. “Por nuk i ndihmon të varfërit. Të varfërit nuk duan bamirësi; ata kanë nevojë për drejtësi” (Nga SHtëpia e shpirtrave)

“Nëse shkruaj diçka, kam frikë se do të ndodhë, dhe nëse dashuroj shumë, kam frikë se do ta humbas atë person; megjithatë, nuk mund të pushoj së shkruari, apo dashuruari…”

“Heshtje para se të lindësh; heshtje pasi vdes. Jeta është veçse zhurmë, në mes dy heshtjeve të padepërtueshme”./bota.al/ KultPlus.com

Grafite në Prishtinë: Burrat vrasin gratë, shteti hesht

Disa grafite me mbishkrime në mbrojtje të grave, janë publikuar nga faqja “Kolektivi për Mendim dhe Veprim Feminist”.

Në to shprehet revolta ndaj mos reagimit që po i bëhet grave.

“Burrat po i dhunojnë, përdhunojnë dhe vrasin gratë, ndërsa shteti po hesht. Në Kosovë vazhdojmë të tronditemi nga dhuna sistematike që po iu bëhet grave e cila herë-herë po përfundon me vrasje”, thuhet në reagimin e kësaj faqe e cila edhe ka publikuar më pas disa grafitë.

Tutje thuhet se  gratë ndihet të rrezikuara për shkak të mos reagimit nga ana e shtetit.

“Vazhdojmë të ndihemi çdo herë më të rrezikuar/a për shkak të mos-reagimit nga shteti. Kjo dhunë ndaj grave është thellësisht gjinore si dhe mos-reagimi shoqëror e institucional është thellësisht patriarkal”, përfundon ky reagim. / KultPlus.com

Gratë po lodhen më shumë se kurdoherë më parë!

Gratë moderne përpiqen – fizikisht, mendërisht, emocionalisht dhe shpirtërisht.

Në një botë ku kemi më shumë mundësi se kurdoherë më parë, gratë moderne duket sikur po mbyten nën peshën e gjithçkaje që kemi në “pjatat e jetës” – që na zbarkojnë në një vend të dhimbjes, joharmonisë hormonale, rraskapitjes dhe çlidhjes.

Atëherë, pse është kështu? Kam përpiluar një listë me 15 arsye pse besoj se gratë moderne po luftojnë e mundohen. I kam vështruar këto arsye kohë pas kohe edhe te vetja, te klientet e mia dhe te gra tjera në jetën time.

Shpresoj ta gjeni veten në këto pika dhe të frymëzoheni për të bërë ndryshime në jetën tuaj, që të shndritni në versionin tuaj më të mirë dhe vërtet të plotësuar.

1. Japim energj që as nuk e kemi pasur fillimisht.

Jetojmë në një kohë kur në çdo moment është dikush apo diçka që ka nevojë për ne. Çdoherë. Për shkak se kërkesat për energjinë tonë janë të vazhdueshme, duhet të mësojmë të jemi përzgjedhës për gjërat që vërtet kanë rëndësi. Aq shumë gra funksionojnë thuajse të zbrazta nga energjia, dhe megjithatë ato vazhdojnë të japin. Rezultati është zbrazje serioze e energjisë dhe kjo mund të kërkojë muaj apo edhe vite për t’u rekuperuar.

2. Besojmë se duhet të jemi gjithçka për çdokënd.

Gratë marrin kënaqësi dhe gëzim të madh nga të ndihmuarit, shërbimi, dhe rregullimi i gjërave. Ne, natyrshëm, jemi sjellës të kënaqësisë për njerëz. Nuk na pëlqen t’i shohim të tjerët në dhimbje, kështu që e përkulim dhe thyejmë veten, në përpjeke për të shëruar konfliktin dhe për t’i zgjidhur sfidat e të tjerëve. Por, unë vërtet besoj se nuk jemi këtu për të qenë gjithçka për çdokënd, me çmimin e mirëqenies tonë. Si përkujdesëse, ne kemi nevojë të ndihemi mirë vet fillimisht! Më së pari, shërbejini vetes, jepini vetes çfarë keni nevojë – dhe pastaj shikoni sa e lehtë është t’i ndihmoni të tjerët të lulëzojnë, kur ju vet jeni duke lulëzuar!

3. Dominimi i sistemit nervor simpatik.

Aktiviteti i tepër i degës “lufto/ik” të sistemit nervor njihet si dominim i sistemit nervor simpatik. Në këtë gjendje, trupi thjesht ndihet sikur është në rrezik – vazhdimisht. Në këtë gjendje, trupi prodhon në sasi të tepruara hormonet e stresit, veprimet biologjike të të cilave çojnë në prishje të barazpeshës hormonale, tretjes, imunitetit, gjumit dhe më shumë. Në këtë gjendje, është e pamndur të shërojmë, ndreçim e riprodhojmë. Stresi kronik nuk është diçka që fshihet – është, në fakt, rrënja e arsyes pse gratë moderne po copëtohen.

4. Flijimi i gjumit për “t’i kryer punët”.

Më habit numri i klientëve të mi që flejnë pas mesnatës çdo natë (edhe kur vdesin për gjumë gjatë ditës). Ne e sakrifikojmë gjumin – aktivitetin më të çmuar, vital, dhe shërues, diçka pa të cilën nuk mund të mbijetojmë – për “t’i kryer punët”. Kjo nuk është në rregull. Duhet t’i ndryshojmë prioritetet. Gjumi duhet të jetë më i rëndësishëm se punët dhe çdo gjë tjetër që na bën të rrijmë zgjuar deri vonë (përveç fëmijëve apo të tjerë që varen prej nesh). Nëse je duke u munduar t’i shërosh hormonet, tretjen, imunitetin, apo çfarëdo tjetër – thjesht nuk do të mund ta bësh pa gjumë!

5. Mundohemi të dukemi sikur i kemi të gjitha nën kontroll (kur në fakt jetojmë brenda një kaosi).

Besoj se shumë gra janë të lodhura duke e mbajtur fasadën e “po më shkon shumë mirë”, kur në fakt nuk i kanë punët mirë fare. Gratë moderne po përpiqen nën peshën e gjithçkaje që kanë në pjatën e tyre. Jeta është më dinamike se kurdoherë, dhe ne vazhdojmë të themi, po, po, po! Në një pikë, diçka do të prishet, dhe në të shumtën e rasteve kjo diçka është shëndeti ynë hormonal, që për pasojë na shndërron në versionin e tërbuar (ose vajtues) të vetes sonë, na bën të mbijetojmë me sheqer dhe kafe, me çrregullime gjatë ciklit (kërko: premenstrual dysphoric disorder; PMDD) dhe lodhje. Të ndihesh sikur po mbytesh nuk është normale – është shenjë se ke nevojë për më shumë përkrahje. Fol me miqtë! Gjej dikë që mund të të ndihmojë. Hiqe maskën, dhe jepi leje vetes të jesh e vërtetë!

6. Besojmë se çdokush tjetër është më i rëndësishëm se ne.

Për gratë moderne, tingëllon si koncept i panjohur fakti se ato mund të lulëzojnë, në vend që thjesht të mbijetojnë? Çkaaaa?!! Ne duam që çdokush tjetër në jetën tonë vërtetë të lulëzojë, apo? Kënaqemi kur shohim se familjes apo miqve tanë po u ecën vërtetë mirë, apo? Atëherë pse nuk e bëjmë këtë edhe për veten? Pse niveli i lulëzimin të të tjerëve është aq më i rëndësishëm se i yni? Duhet thellësisht ta njohim faktin se edhe ne, si të tjerët, jemi të denja për gjërat e mrekullueshme që ua dëshirojmë të tjerëve.

Ju lutem, mbani mend: për çdo grua që është mjaftueshëm e guximshme të thojë çfarë i nevojitet, e pastaj t’ia japë vetes atë, pafund gra të tjera do të ndjejnë se kanë leje ta bëjnë të njejtën.

7. Zhonglimi me një punë me orar të plotë, shtëpinë dhe fëmijët.

Më duket e më se qesharake se sa shumë gra që i takoj zhonglojnë me një punë me orar të plot, plus 90% të punëve të shtëpisë, dhe kujdesin për fëmijët. Po – e kuptoj se për disa gra që janë përkujdesëset e vetme të familjes, kjo s’ka si të jetë ndryshe. Por shumë më shpesh, gratë marrin mbi shpatulla gjithçka, edhe atëherë kur kanë njerëz që mund t’u ndihmojnë. Duhet të mësojmë t’u delegojmë përgjegjësi edhe të tjerëve. Të mësojmë të tërhiqemi, të kërkojmë që e gjithë barra të mos bie mbi ne. Në fund të fundit, ne jemi përgjegjëse për çfarë zgjedhim të marrim përsipër. Mund të gjejmë mënyrë tjetër. Atëherë, pse nuk e bëjmë?

8. Mungesë e vetmisë, qetësisë dhe heshtjes.

Unë besoj se vetmia, qetësia dhe heshtja janë shpëtimi i gruas modere, kundërhelmi i jetëve me angazhime që jetojmë. E di se nëse nuk marr mjaftueshëm prej këtyre tri ilaçeve, unë bëhem e iritueshme, nervoz dhe e shqetësuar. Kjo varet edhe nga ajo se sa jeni introvert – gratë introverte KANË NEVOJË për këto gjëra secilën ditë, që të mund të lulëzojnë vërtetë.

Është aq e lehtë shkëputemi plotësisht nga shpirti, nga vetja jonë më e lartë, dhe mund tërësisht të harrojmë për të vërtetën tonë, qëllimin dhe misionin tonë. Vetmia, qetësia dhe heshtja na lejojnë të lidhemi përsëri, na kujtojnë kush jemi, për çfarë kemi nevojë dhe çfarë shpirti ynë kërkon për ne!

9. E kemi normalizuar lodhjen, rraskapitjen dhe mungesën e harmonisë hormonale.

A mund të ndalojmë së menduari se është “normale” që gratë të përjetojnë: çrregullime cikli, cikël të dhembshëm, endometrozë, lodhje adrenale (kërko: adrenal fatigue), dominim të sistemit nervor simpatik, rraskapitje, ankth, pagjumësi e të tjera? Pse e pranojmë këtë si normale?

Ju lutem, të mos i themi më vetes se pushimi dhe kujdesi për veten është “humbje kohe”. Nëse ke nevojë për pushim, pusho. Nëse ke nevojë për ndihmë, kërkoje. Bota ka nevojë të dëshpërueshme për më shumë gra që nuk po ndahen në copa, përderisa ruajnë një buzëqeshje të guximshme. Gratë duhet të jenë të vendosura për mirëqenien e tyre, sepse askush tjetër nuk do t’ua sjellë atë.

10. Ne i qortojmë trupat tanë kur shfaqin ndonjë shenjë a simtpom, pa i shikuar se çfarë në të vërtetë janë ato.

Garojmë në jetë të hutuar, duke i injoruar simptomat në trup dhe duke mos e kuptuar se e gjitha që ato kanë dashur është të na kthejnë të e vërteta jonë. Shenjat dhe simptomat (sëmundjet, plogështitë) janë bekim, sepse përpiqen të na mësojnë se çfarë duhet të ndryshojmë.

Kur marrim përgjegjësinë për çfarëdo që është duke ndodhur me shëndetin tonë, ne fuqizohemi. Por kur mendojmë se jemi në mëshirën e sëmundjes, atëherë fuqia na ikën duarsh. Pas intuitës, trupi jot është sistemi më i fuqishëm i informatave. Ai vazhdimisht përpiqet të punojë për të mirën tënde. A e dëgjon çfarë të thotë?

11. Brengosja e tepërt për atë çfarë mendojnë të tjerët.

Është shumë e lodhshme të jetosh duke u brengosur se çfarë mendojnë të tjerët. Është humbje e energjisë dhe jetës së çmuar. Mjaft kemi kërkuar vlerësim jashtë vetes. Vlerësoje veten vet! Dije se je e mjaftueshme. Kur të vdesësh, a mendon se do të brengosesh për njerëzit rreth teje, të cilët nuk pajtohen me zgjedhjet e tua dhe e humbin kohën dhe energjinë e tyre duke të qortuar? Assesi. E vetmja gjë që do ta mendosh është se a i ke bërë zgjedhjet që kanë qenë të duhura për ty.

12. Mendimi se lodhja e tepër është parakush për sukses.

Në vitet e para kur kisha hapur biznesin tim, isha tërësisht e rraskapitur. Aq, aq e harxhuar, derisa në fund arrita në një pikë ku kuptova se më duhet t’i jepja më shumë rëndësi vetes sesa punës – sepse, nëse unë harxhohem, thjesht, nuk mund të bëj asnjë të mirë për botën.

Tani rrefuzoj që rraskapitja të jetë pjesë e “nevojshme” e “suksesit” tim. E di se mund ta rris biznesin tim në mënyrë të qëndrueshme, dhe të ndihem vërtetë mirë. Mbi të gjitha, çka është “suksesi” nëse nuk je mirë për t’u kënaqur me të?

13. Paaftësia për të deleguar.

Unë jam shumë fajtore për këtë pikë! Mendoj se mund të bëj gjithçka vet – por e di që nuk mundem. Jam shumë më mirë kur delegoj përgjegjësi, dhe liroj hapësirë për gjëratë që i bëj vërtetë mirë. Kur u delegojmë, u japim mundësi njerëzve të na ndihmojnë. Mbajeni mend, nëse nuk mund të bësh diçka, atëherë duhet ta kërkosh nga dikush tjetër, dhe kjo është në rregull!

14. Jemi të rrethuara me njerëz dhe gjëra, por ndihemi të vetmuara.

Mund të jemi të rrethuara me gjëra që na tërheqin vëmendjen, e përsëri të ndihemi të izoluara dhe të vetme. Shpesh, ky lloj i vetmisë është simptom i shkëputjes nga vetja, ajo çfarë vërtet jemi në nivel shpirtëror. Sepse bota vazhdimisht na tërheq në mijëra drejtime, dhe duhet të jesh e kujdesshme, të mos shkëputesg nga personi më i rëndësishëm në jetën tënde – ti!

17. Nuk e dimë kur është mjaft më.d

Sa herë në jetë je ndjerë që ke arritur fundin? Sa herë e ke injoruar veten, intuitën tënde, dhe ke përfunduar duke paguar një çmim të lartë për këtë? Duhet të mësojmë ta dëgjojmë veten – që të mund shpejt ta kuptojmë kur teprohet, kur jeta bëhet e rëndë, shumë zënë.. dhe të bëjmë ndryshime. Nëse dëgjojmë me kohë, atëherë mund ta shmangim alarmin kozmik që patjetër na dërgohet për të na shkundur e për të na ndryshuar. / Burimi: bethbridges.com / KultPlus.com

Një grua inteligjente është e lirë sepse ka luftuar për lirinë e saj

Sa e sa burra kam dëgjuar të thonë se duan një grua inteligjente përkrah. Do t’iu thoja ta mendonin mirë.

Gratë inteligjente i marrin vendimet vetë, kanë dëshirat e tyre dhe vendosin kufinjë.

Ti nuk do të jesh kurrë në qendër të jetës së saj, sepse ajo merret më shumë me veten e vet, sesa me ty!

Një grua inteligjente nuk lejon të manipulohet, as të shantazhohet. Ajo nuk i gëlltit fajet dhe poashtu merr përsipër përgjegjësitë e saj.

Gratë inteligjente, diskutojnë, analizojnë, grinden, nuk kënaqen me gjithçka dhe kështu përparojnë.

Ajo grua që ka pasur një jetë para teje, e di se do të vazhdojë ta ketë edhe kur ti të largohesh.

Ajo të informon dhe nuk kërkon leje.

Këto gra, në çift, nuk kërkojnë një lider për ta ndjekur pas. Nuk duan të ndjekin askënd, e as t’i tregojnë rrugën askujt, duan të ecin përkrahë jush.
Ato e dinë mirë se jeta pa dhu-në është një e drejtë themelore, e jo luks apo privilegj.

Një grua inteligjente është e lirë sepse ka luf-tuar për lirinë e saj. Nëse përpiqesh ta prangosësh ajo do të dijë se si të largohet. Mos harro se e ka bërë dhe më parë.

Gruaja inteligjente e di se vlera e saj nuk është trupi i saj e as ajo që ti bën me të.

Mendoje dy herë para se ta gjykosh për moshën, gjatësinë, “trashësinë” apo sjelljen e saj sek-suale, sepse gjykimi i tillë është dhu-në emocionale, dhe ajo e di këtë.

Prandaj, para se të hapni gojën për të thënë se dëshironi një grua inteligjente përkrah jush, pyeteni veten nëse jeni vërtet në standardin e duhur për të hyrë në jetën e saj./supergrate.net/ KultPlus.com

101 vjet nga dita kur gratë amerikane fituan të drejtën e votës

Më 4 qershor të vitit 1919, Kongresi amerikan aprovoi Amendamentin e 19-të të Kushtetutës së SHBA-ve, i cili garantoi të drejtën e votës për gratë, dhe u dërgua në të gjitha shtetet federale amerikane për ratifikim, shkruan KultPlus.

Arkivat kombëtare në Uashington ruajnë disa nga dokumentet më të rëndësishme në historinë amerikane, e në mesin e tyre edhe amendamentin e 19-të që u miratua në Kongres para afër një shekulli.

Amendamenti i 19-të u ndaloi shteteve dhe qeverisë federale t’iu mohojnë qytetarëve amerikanë të drejtën e votës në baza gjinore.

Një ndër figurat kryesore që ndihmuan këtë çështje, është edhe aktivistja Ida Wells Barnet. Gratë gjithmonë i kanë shërbyer demokracisë, si në rastin e Jeanette Rankin nga Montana që fitoi një vend në Kongres në vitin 1916, para se të miratohej amendamenti. Ajo nuk ishte e vetme.

Shumë gra shërbyen në Kryqin e Kuq gjatë Luftës së Parë Botërore.

E drejta për të votuar, është themeli i demokracisë dhe është fituar me punën e palodhshme të aktivisteve për gjenerata të tëra.

Nga e kaluara e deri tash, kontributi i gruas në demokraci vazhdon të jetë vlerë në traditën amerikane. / KultPlus.com

“Gratë, njësoj si dhe ëndrrat, nuk janë asnjëherë ashtu siç i do ti”

Disa nga shprehjet më të bukura për gratë.

“Nga sytë e femrave rrjedh dhe filozofia ime: Ato ndriçojnë ende zjarrin e vërtetë të Prometeut. Janë libri, arti, akademia, që tregojnë, mbajnë dhe ushqejnë botën.”
– William Shakespeare

“Te gratë çdo gjë është zemër, edhe koka.”
– Jean Paul Richter

“Si grua nuk kam vend. Si grua nuk dua asnjë vend. Si grua, vendi im është e gjithë bota.”
– Virginia Woolf

“Për burrin dashuria është një pjesë e jetës, për gruan është e gjithë ekzistenca.”
– George Byron

“Forca e grave rrjedh nga diçka që as psikologjia s’e shpjegon dot. Burrat mund të analizohen, gratë vetëm të adhurohen.”
– Oscar Wilde

“Nuk i duhet besuar një gruaje që tregon moshën e saj të vërtetë. Nëse e bën këtë, atëherë është në gjendje të thotë gjithçka.”
– Oscar Wilde

“Gratë, njësoj si dhe ëndrrat, nuk janë asnjëherë ashtu siç i do ti.”
– Luigi Pirandello

“Femrat nuk janë mjaftueshëm të barabarta me meshkujt, kështu që duhet të bëhemi të domosdoshme. Por, në fund të fundit, kemi armën më të fortë në dorë, jemi femra.”
– Maria Callas

“Gruaja është si një paketë çaji, nuk mund të thuash sa e fortë është deri në momentin që vihet ujë të nxehtë.”
– Eleanor Roosevelt

Von der Leyen: Pa gratë nuk funksionon asgjë

Ursula von der Leyen është presidentja e parë femër në historinë e Komisionit Europian.

”Ajo është gjithashtu nënë e shtatë fëmijëve dhe me profesionin mjeke”, shkruan gazeta italiane ”Corriere della Sera”.

Në Gjermani ajo ka qënë ministre e Familjes dhe Punës si dhe ministre e Mbrojtjes.

Kabineti i saj është i përbërë në mënyrë të barabartë nga burra dhe gra. Barazia gjinore është pjesë e pikave të axhendës së saj politike. Por, ndryshimi gjithashtu duhet të fillojë nga ato që ndodhin në një familje.

”Kohët kanë ndryshuar. Ne duhet të përfitojmë nga kjo mundësi e krizës të ndajmë rolet në një mënyrë të re”, theksoi ajo.

Presidentja ka qënë ndër të ftuarat e emisionit ”ExtraMamme”, duke diskutuar mbi temat e marrëdhënieve, punës dhe kujdesit, politikës dhe dhuës, të cilat përfaqësojnë temat kryesore të ndryshimit shoqëror që kalon shoqëria në kohën e Covid 19.

”Gjatë emergjencës së koronavirusit, dy të tretat e fuqisë punëtore ishin gra. Por, edhe në shtëpi ato kanë qënë dominante. Punë të dyfishtë mes punëve të shtëpisë dhe kujdesit për fëmijët dhe të afërmit. Duhet të mendojmë më shumë për udhëheqjen femërore dhe rolet e grave në zgjedhjet politike kur do të na duhet të ndërtojmë rregullat e një shoqërie të re”, theksoi Von der Leyen. / atsh / KultPlus.com

“Bijat e mija, martesa nuk është mision, ekzistenca juaj, po”

Bijat e mija, jini egoiste të ndyra!
Merrni atë çfarë është e juaja!
Mëmësia nuk është mision.
As martesa, jo.
Ekzistenca juaj, po.
Jini egoiste kur ju kërkojnë të hiqni dorë në emër të familjes.
Mos u ngrini nga tavolina nëse një burrë nuk e ka bërë përpara jush.
Ndani hapësirat e nevojshme për ato që ju pëlqejnë: kinema, teatër, pasionet tuaja.
Jini egoiste kur ju kërkojnë të jeni “gjithçkaja” e tyre. Qofshin ata fëmijët, partnerët apo miqtë.
Mbani diçka për vete. Diçka sekrete. Të mbrojtur e të paarritshëm.
Jini egoiste. Mos ndani çdo gjë. Ka vende që duhet t’ju përkasin vetëm juve në mënyrë ekskluzive, që mund tu riktheheni kur gjërat nuk shkojnë mirë.
Jini aq egoiste sa të jeni të pavarura ekonomikisht.
Një llogari bankare vetëm tuajën, sepse të përziesh paratë me dashurinë bëhet lëmsh puna. Dhe nuk i dihet kurrë.
Jini egoiste kur tjetri ju ofendon sepse nuk jeni kthyer ende në shpi apo pse darka nuk është gati. Durim. Mos e lini pa bërë atë që po bënit. Nëse jeni aty, do të thotë që ajo hapësirë meriton kohën tuaj.
Jini egoiste kur puna, karriera janë të rëndësishme dhe vijnë përpara gjithçkaje. Për burrat kështu është, e dhënë e njohur dhe e pranuar kjo. E pse nuk duhet të jetë edhe për ju?
Jini egoiste. Mos bëni dashuri nëse nuk doni. Mos u shtirni. Jeni të sinqerta.
Kini etje për kënaqësinë, jeni egoiste siç është një burrë.
Mendoni për vete. Përpara se gjithash, për vete. Bijat e mija.
Për trupin tuaj. Për dëshirat tuaja. Për shpirtin tuaj.
Mbrojtja e të drejtave tuaja është një nevojë deri sa të kemi të njëjtën peshë që kanë dhe burrat që keni përkrah.
Të drejta që shkojnë përtej familjes, një fëmijë apo një dashurie.
Ato janë kaq personale dhe ju përkasin vetëm juve dhe askujt tjetër.
E pamundur ti dhunoni, rreziku është mungesa e lumturisë e kamufluar nga lumturia. Sakrifica e kamufluar në dashuri.
Jini aq egoiste të ndyra sa që të shpëtoni.
Dhe s’ka rëndësi se sa do t’ju kritikojnë, do t’ju bëjnë të ndiheni në faj, do t’ju thërrasin tek hapësira e rolit. Mbase tek ai i gruas. Mbase tek ai i nënës.
Por ju, mos dyshoni tek vetja.
Zgjidhni gjithnjë të jeni gruaja që ju dëshironi.
Jini egoiste të ndyra.
Kjo është trashëgimia ime si nënë, për ju! / KultPlus.com

Një grua e pavarur mund të dashurojë, por ajo do të shkëlqejë njësoj si me ty, si pa ty

Gratë e pavarura dhe që e dinë vlerën e tyre, janë kaq pak të vlerësuara, dhe shihen si të ftohta në shpirt. Sepse ajo s’ta ka nevojën ty për asgjë. Ajo mund të të dojë, por kaq, të do për atë që je, të do sepse të sheh si të denjë për të ndërtuar jetën së bashku, por mos harro, një grua e tillë, do vazhdojë të jetë e pavarur, do shkëlqejë si me ty e si pa ty.

Mund të jesh edhe ti një nga ata burra, që të tmerron pavarësia e një gruaje, sepse ndaj një gruaje të tillë s’do mund të sillesh si me një pronë tënden, që ta urdhërosh, që ta bësh të ta ketë nevojën ty, qoftë edhe për gjënë më të vogël, ta trajtosh si të duash pa frikën se ajo mund të largohet nga ti, apo edhe ta ndalosh të bëjë punën që do, apo të merret me hobin e saj.

Pra, një grua e tillë që e di se sa shumë vlen ajo, nuk të jep këto “privilegje”, të cilat shumë burra i duan. Dhe nëse ti e detyron të bëjë zgjedhje mes teje dhe diçkaje, ajo nuk zgjedh kurrë personin që e detyron të zgjedhë./supergrate.net/ KultPlus.com

Gratë heshtin për vuajtjet, sepse shoqëria keqpërdor dhimbjen e privatësinë e tyre

Nga Enerida Toska

Duhet të merret mësim nga disa femra. Më bëjnë përshtypje disa gra me durimin e artë që kanë, më të cilin arrijnë të mbulojnë çdo plagë, çdo dhimbje, dhe çdo formë dhune.

Nuk shprehen, nuk flasin, janë të ngurta kundrejt çdo lloj provokimi që mund t’u bëhet në familje apo në shoqëri dhe me sjelljen e tyre fisnike dallojnë nga pjesa dërmuese e grave që pikëllohen për gjënë më të vogël.

Njoh nga ato që janë abuzuar fizikisht e seksualisht nga meshkujt, por nuk flasin kurrë për gjërat që kanë kaluar. Janë disa të tjera që durojnë një bashkëshort jo të rregullt se bashku me familjen e tij. Ka dhe gra që nuk flasin kur u jepet mundësia të tregojnë të vërtetën e pse nuk e bëjnë këtë e dimë të gjithë.
Por kemi harruar një kategori femrash pa përmendur.

Janë ato femra që nuk e pranojnë të quhen të dhunuara dhe për hir të këtij mendimi mohojnë gjithçka. Mund t’i quash diktatoret e vetes por ja që ekzistojnë dhe të tilla që sakrifikojnë veten për të krijuar imazhin e një familje të lumtur dhe pa probleme. E menduar në mënyrë racionale e kupton pse e bëjnë gjithë këtë.
Do theksoja dhe që shoqëria e bastardon imazhin e një “gruaje të dhunuar” dhe kështu e shfuqizon atë nga shumë aspekte duke e parashtruar si të dobët e të paaftë, kur vetë shoqëria është fajtore për indiferentizmin e treguar kundrejt këtyre fenomeneve.

Po ashtu po kjo shoqëri që ngrihet vetëm në ditën e dhunës ndaj grave dhe e lufton dhunën ndaj tyre duke bërë vrap e duke veshur bluzë me ngjyrën personifikuese të gjinisë femërore, po kjo shoqëri që pranon rryma të reja floreshente, po kjo shoqëri e dhunon më shumë se çdo gjë tjetër e shformon imazhin e gruas.

Këto gra që heshtin e kanë një arsye. E respektojnë aq shumë veten sepse e njohin shoqërinë “që proteston” për to. Nuk ia lejojnë shoqërisë luksin t’ua bëjë jetën “gazetë” apo kronike e radhës për t’u lexuar. Pranojnë me dhimbje dhe shpresojnë për ndryshim të situatës ku ndodhen dhe refuzojnë poshtërimin që mund t’u japë një shoqëri e tërë.

Kjo po e vret shoqërinë tonë sot. Këto lajme frymëzuese për burrat e sëpatave, levave, thi-kave, pis-toletave, etj, etj. Të bësh lajm jetën private të dikujt duke dhënë informacione sfumuese e depresive, duke e përshkruar me imtësi sikur të ishin prova për prokurorinë… Ju lutem, mjaft i bëtë share./KultPlus.com