‘As luftë s’bëj dhe askund s’gjej paqe’

Poezi nga Francesko Petrarka

As luftë s’bëj dhe askund s’gjej paqe’
dhe frikë dhe shpresë: kam zjarr dhe akullohem,
në qiell nxitoj, në tokë prapë rrëzohem,
askënd s’takoj dhe botën kam përqafe.

Ajo më futi në burg, hapsan e laqe,
as nuk më mban, as nuk më lë të iki,
dhe më largon dhe hallkë më vë tek shpirti,
as rroj, as vdes, as dhimbjet s’kanë cae.

Pa sy dhe shoh, pa gjuhë dhe nxjerr klithmë,
kërkoj të vdes, thërras që të shpëtoj,
përbuz vetveten, ju jap ju lumturinë.

Mes lotësh qesh, ju jap ju dhembshurinë,
dhe jet’ dhe vdekje i vë në barazi,
po për keto, o grua, faj ke ti./ KultPlus.com

Nuk gjej paqe

Poezi nga Francesko Petrarka

As lufte s’bej dhe askund s’gjej paqe’
dhe frike dhe shprese: kam zjarr dhe akullohem,
ne qiell nxitoj, ne toke prap rrezohem,
askend s’takoj dhe boten kam perqafe.

Ajo me futi ne burg,hapsan e laqe,
as nuk me mban,as nuk me le te iki,
dhe me largon dhe hallke me ve tek shpirti,
as rroj,as vdes,as dhimbjet s’kane cae.

Pa sy dhe shoh,pa gjuhe dhe nxjerr klithme,
kerkoj te vdes,therras qe te shpetoj,
perbuz vetveten,ju jap ju lumturine.

Mes lotesh qesh,ju jap ju dhembshurine,
dhe jet’,dhe vdekje i ve ne barazi,
po per keto,o grua,faj ke ti./ KultPlus.com

‘As luftë s’bëj dhe askund s’gjej paqe’

Poezi nga Francesko Petrarka

As luftë s’bëj dhe askund s’gjej paqe’
dhe frikë dhe shpresë: kam zjarr dhe akullohem,
në qiell nxitoj, në tokë prapë rrëzohem,
askënd s’takoj dhe botën kam përqafe.

Ajo më futi në burg, hapsan e laqe,
as nuk më mban, as nuk më lë të iki,
dhe më largon dhe hallkë më vë tek shpirti,
as rroj, as vdes, as dhimbjet s’kanë cae.

Pa sy dhe shoh, pa gjuhë dhe nxjerr klithmë,
kërkoj të vdes, thërras që të shpëtoj,
përbuz vetveten, ju jap ju lumturinë.

Mes lotësh qesh, ju jap ju dhembshurinë,
dhe jet’ dhe vdekje i vë në barazi,
po për keto, o grua, faj ke ti./ KultPlus.com

‘Kush e pa një fat të tillë, kur ishte një’

Poezi nga Francesko Petrarka

Kush e pa një fat të tillë, kur një

të çiftit të syve që parashikoj më të bukur,

duke e parë atë në dhimbje të keqe dhe të errët,

erdhi drita që më bëri të sëmurë dhe bruno!

Kështu prishja e agjërimit përsëri

për të parë atë që provoj vetëm këtu,

Qielli dhe Dashuria ishin më pak të vështira për mua sot,

pa marrë parasysh sa numëroj dhe mbledh;

Epo, dielli me sy të djathtë (ose thënë më mirë)

ai e gjeti atë në mikpritjen time të djathtë

e keqja që më kënaq dhe nuk më ulçeron;

se, sikur të kishte krahë dhe gjykim,

pothuajse kometa ishte nga sfera e lartë;

dhe Mëshira për të arritur i dha atij tregues.

Kush e pa një fat të tillë kur një!./KultPlus.com