borë/a

boricë/a — borë e hollë që shoqërohet me erë shumë të ftohtë.

borimë/a — borë e imët e përzier me shi.

bornajë/a — borë e madhe që ka mbuluar një vend

bufnjak/u — borë e imët dhe e butë si miell; borë jo e ngjeshur, e shkrifët.

brazimë/a — dëborë e hollë dhe e ngrirë.

brymishtë/a — dëborë e imët dhe fare e pakët, aq sa mezi zbardh tokën.

cakërri/a — shi i ftohtë, i përzier me borë.

cirkatë/a — Dëborë me shi bashkë, dëborë e qullët.

dejë/a — vend ku dëbora ka shkrirë fare ose është ulur.

dëborë/a

fërfëllizë/a — borë shumë e imët që bie e shoqëruar me erë të ftohtë, stuhi me borë të imët.

fërkem/i — gjurmë që lënë zakonisht kafshët e egra në dëborë, në baltë etj.

fijat (pavet.) — bie pak borë e hollë, fijon.

fjollë/a

frijë/a — borë e grumbulluar nga të fryrit e erës në pullaze a rrugë.

frulli/a — fërfëllizë.

frullon (pavet.) — fryn erë e fortë me borë, fryn fërfëllizë.

fryjë/a — borë e grumbulluar nga era nëpër gropa, nëpër hendeqe etj.

goren/i — erë e veriut, veriu; dëborë e madhe me erë të fortë.

guzhmë/a — secili nga dy rrathët e thurur prej thuprash, që vihen në këmbë për të mos u fundosur ose për të mos rrëshqitur në dëborë.

hordop/i — gropë e madhe që mbushet me dëborë (zakonisht në majat a në pjesët e larta të maleve).

imton (pavet.) — bie shi i hollë ose dëborë e imët.

kit/i — borë që rri në në degë të pemëve dimrit.

klitë/a — borë e ngrirë në degët e pemëve.

krahnezë/a — dëborë e ngrirë që ngjit mbi degët e drurëve; shtresë bryme e ngrirë mbi tokë, mbi bar ose mbi gjethet e degët e bimëve.

lëmesë/a — vend i lagët, me baltë ose me borë, ku të rrëshqasin këmbët

llapërçinë/a — borë e përzier me shi.

llapërkajë/a — llapërçinë.

llohë/a — borë e përzier me shi ose me breshër të imët, që bie zakonisht në mot me erë; borë e lagësht

llurbëtirë/a — borë e squllët.

miellazë — borë e imët si miell; pluhur bore që ngrihet kur fryn era.

mizon (pavet) — bie borë e imët.

përborm-ë/e (i/e) — i mbuluar me borë, i bërë me borë.

pjalm/i — Borë shumë e hollë; borë e imët që e ngre era përpjetë.

pupëlon (pavet.) — fijon borë.

ravë/a — rrugë e ngushtë, e çelur në mal; rrugë dhish, shteg; rrugë e çelur nëpër dëborë.

rre/ja — shteg i ngushtë; rrugë e ngushtë e hapur në dëborë.

rogavet (pavet.) — shkrihet bora roga-roga.

skllop/i — baltë e përzier me borë të shkrirë.

skllotë/a — shi e borë që bien bashkë.

skllotinë/a — skllotë.

shkupë/a — erë e fortë që shkrin dëborën

shqotë/a — skllotë.

shtrezë/a — borë e ngrirë në degët e drurëve

suferinë/a — erë e vrullshme dhe e ftohte, shpesh me borë a me shi të hollë.

tamblaborë/a — qumësht i përzier me borë.

thekon (pavet.) — bie me thekë (për borën).

vrotom/i — gropë e madhe në malet e larta e mbushur gjithnjë me borë, ku pinë ujë bagëtitë, gjatë verës

vrujishtë/a — vrotom.

(NGA PLATOR GASHI)