Mbrëmë ka nis edicioni i katërt i Prizren Fest, ku kanë përfshirë teatri, baleti e muzika.  

Adrian Morina, drejtor artistik në Prizren Fest hapi edicionin e IV duke cituar filozofin Karl Marx mbi teorinë: 

“Nuk mjafton ta interpretojmë botën por duhet ta ndryshojmë atë” , tha se “teatri shkon një hap përtej kësaj, teatri përpos që e përqafon botën dhe e njeh botën rreth vetes, ka edhe guximin ta imagjinoj një botë edhe më të mirë. Ne: territ i qëndrojmë përballë me dritë, e katrahurës me bukuri”. Mes emocionesh, duke kujtuar terrorin e  të kaluarën tonë jo shumë të largët, guxojmë ti dërgojmë shpresë kësaj bote të përqarë e të thyer përmes gjuhës që ne e flasim më së miri TEATRIT.

Në këtë mbrëmje në sheshin historik, në zemrën e qytetit që di të mikpresë me shpirt të bardhë, më pas në skënë u bashkangjitën fëmijët që lëshuan balona drejt qiellit, shoqëruar nga kënga universale “We Are the World”, një thirrje e pastër për paqe, nga ata që ende besojnë fuqishëm në të. Zërat e tyre të brishtë, por të fuqishëm, u bënë jehonë në ndërgjegjen tonë kolektive.

Duke prezantuar artistë, sportistë, krijues me famë botërore Adriani tregoj se ne vërtetë e kemi pushtuar  botën përmes fuqisë së mbrendshme kulturore-artistike e sportive.

Shaqir Totaj i pari i komunës së Prizenit, si e do zakoni .zyrtarisht hapi edicionin e IV të Prizren Fest “ Thuhet ndër format më të sofistikuar të shprehjes artistike është teatri me ku më mirë se në Prizren do të funksiononte një festival që promovon kulturën , qytetin e vetë shtetin, 

E duke ironizuar situtatën aktuale Totaj tha se “Prizren Fest nuk ka konkurencë serioze duke anashkaluar kuvendin e Kosovës që është shëndrruar në një teatër  kohët e fundit”.

E në fund ai bëri të ditur përkrahjen e vazhdueshme për PRIZREN FESTIN.

Më pas në skenë në teatrin mbi Lum u ngjjit Trupa e Baletit të Teatrit Kombëtar – Tiranë, me një performancë të veçantë nën koreografinë e njohur të Eno Peçit.

Shfaqja trajtonte  pyetje të thella ekzistenciale mbi identitetin, kujtesën dhe emocionet njerëzore. Ajo reflekton mbi udhëtimin e jetës dhe muzgun simbolik si pikë ndarjeje mes kujtimeve dhe harresës. Përmes vallëzimit, publiku ftohet të meditojë: a jemi ne të robëruar nga muzgjet e jetës, apo jemi vetë shfaqje e tyre?

Një natë arti, ndjeshmërie dhe reflektimi – një performancë që premton të prekë thellësisht shpirtin e spektatorëve.

Krejt në fund nata e parë e eicionit të katërt të Festivalit  Ndërkombëtar të Teatrit në Ambient të Hapur PRIZREN FEST u mbyll me  JERICHO-n në after party. / KultPlus.com