Poezi nga Alda Merini

Grua, e brishtë a e bëshme, zanafillë e parajsës,

je fara e fajit

edhe në sytë e Zotit,

megjithë luftërat e tua të shenjta

për emancipim.

E shqyen bukurinë tënde

dhe veç një skelet bukurie mbeti,

që ende hakmarrje këlthet

dhe veç ti ja del

ende të qash.

Pastaj drejtohesh dhe sheh bijtë e tu,

kthehesh dhe pa fjalë mbetesh,

dhe e mrekulluar hesht

dhe atëherë, e madhe bëhesh, sa Toka

dhe me zë të lartë ja merr këngës tënde të dashurisë.

Burimi: Dante