Poezi nga Herman Çuka

për heshtjet e tua
nuk ka nevojë
kjo lodhje e kohëve të mia

tashmë
ku kalon emri yt dorën
më shtrëngojnë
mashtrimet e këtyre
dimrave të egër
me mungesën
që bën diellin
e pritjes të vakët,
ndërsa tutje horizonti
përflaket
nga një luftë
e gjallë;
që djeg dhe udhën
ajrore të zogjve të pranverës

ka raste kur jo vetëm lufta dhe vdekja por dhe heshtja e pritjes,
sabotojnë profilin e bukur të jetës

por dashuri’ e saj u hap gjithmonë një udhë të re shpëtimi dhe dallandysheve / KultPlus.com