“Indignity” e Lea Ypit përzien biografinë dhe trillimin për të eksploruar jetën e gjyshes së saj nën regjimin stalinist të Shqipërisë.

“Lidhja ime me Shqipërinë është njëkohësisht margjinale dhe e veçantë. Nuk e kam vizituar kurrë, por në vitin 1985, pa dijeninë time, romani im i dytë “An Ice-Cream War” u piratua dhe u përkthye në shqip. E di këtë vetëm sepse një mik dhe romancier, Brian Aldiss, i cili po udhëtonte në Shqipëri në atë kohë, pa një kopje të librit në një librari në Tiranë. E bleu një kopje si suvenir për mua, por pa dashje e harroi në hotelin ku po qëndronte. Tundueshëm, libri me sa duket ekzistonte, por unë nuk e kam parë kurrë dhe nuk kam mundur ta gjej ndonjëherë. Është pothuajse si një fantazmë. Versioni shqip i “An Ice-Cream War” mbetet botimi më i rrallë i çdo gjëje që kam shkruar ndonjëherë.” – shprehet William Boyd.

Kjo anekdotë përputhet në mënyrë të përkryer me botën e çuditshme dhe të ndryshueshme të përshkruar në rrëfimin e jashtëzakonshëm të Lea Ypit për jetën e gjyshes së saj, Leman Ypi, në Shqipërinë e mesit të shekullit të 20-të. Leman lindi në vitin 1918 në Selanik, Greqi. Familja e saj ishte pjesë e diasporës borgjeze frankofone shqiptare, dhe Leman do të kthehej në atdheun e saj në vitin 1936, pasi kishte mbushur 18 vjeç. Në atë kohë, mbreti i vetëshpallur, Zogu I, ishte në fron dhe, gjatë kësaj periudhe ndërmjet dy luftërave botërore, Shqipëria gëzonte një lloj të çuditshëm pavarësie ruritaniane, megjithëse ekonomikisht ishte shumë e varur nga Italia e Musolinit. Një shoqëri kryesisht rurale me prona të mëdha të kontrolluara nga “bejlerët” vendas të gjithëfuqishëm, vendi kishte një inteligjencë, ekzistonte një shtyp i lirë dhe shtresa e mesme kishte aspirata për të marrë pjesë në atë që mund ta quajmë evropianizimi i Ballkanit./theobserver/KultPlus.com