Aleksandër Prosi, i njohur edhe si Sandër Prosi mbetet një nga figurat më të mëdha të artit shqiptar, si në teatër ashtu edhe në kinematografi. Me një karrierë që përfshin më shumë se 100 role në skenë dhe mbi 30 filma, Prosi është konsideruar një nga ikonat e pavdekshme të kulturës shqiptare.

Kur ishte 14 vjeç, familja e tij u shpërngul në Tiranë, ku ai mbaroi shkollën e mesme “Qemal Stafa”. Fillimisht ai ndoqi studimet për stomatologji në Vjenë, por i ndërpreu për t’iu përkushtuar artit. Në vitin 1947 fitoi konkursin për aktor pranë Teatrit Kombëtar, duke hedhur hapat e parë në një rrugë që do ta bënte të pavdekshëm në kujtesën e publikut.

Prosi u bë i njohur për interpretimet e tij të thella dhe të natyrshme në skenë dhe film. Ai krijoi figura të paharrueshme si Vuksani në “Fytyra e dytë”, Horacio në “Hamleti”, Otello në “Otello”, Milleri në “Intrigë dhe dashuri”, Dhaskal Todri në “Udha e shkronjave”, dhe veçanërisht rolin historik të Ismail Qemalit në filmin “Nëntori i Dytë” (1982), i cili mbetet një ndër interpretimet më të arrira në kinemanë shqiptare.

Nga viti 1962 deri në 1975, Sandër Prosi dha mësim si pedagog në Akademinë e Arteve të Shqipërisë, duke ndihmuar në formimin e shumë aktorëve të rinj. Për kontributin e tij të jashtëzakonshëm, ai u nderua me titullin “Artist i Popullit”, ndërsa pas vdekjes, në vitin 2010, u dekorua me “Nderi i Kombit” nga Presidenti i Republikës.

Vdekja e tij në vitin 1985 mbeti e mbuluar me heshtje dhe zëra të pakonfirmuar për rrethana të paqarta. Megjithatë, ajo që mbeti pa diskutim ishte madhështia e veprës që la pas. Trashëgimia e Sandër Prosit vazhdon të jetojë jo vetëm përmes roleve të tij në ekran, por edhe përmes ndikimit që pati në edukimin artistik dhe në historinë e artit skenik shqiptar.

Sot, Aleksandër Prosi kujtohet si një nga figurat më të ndritura të kulturës kombëtare. Ai ishte dhe mbetet një simbol i përkushtimit ndaj artit, një aktor që e bëri publikun të reflektojë, të ndjejë dhe të kujtojë./KultPlus.com