Nëse ferri do të ishte një vajzë adoleshente, atëherë Wednesday Addams do ta merrte si kompliment. Vajza me gërsheta dhe e fiksuar pas vdekjes nga familja goth më e njohur në botë e ka gjetur vendin e saj të përkryer pikërisht aty ku takohen drama adoleshente dhe e mbinatyrshmja. Kjo ishte çelësi i suksesit të madh të sezonit të parë të serialit “Wednesday”, i cili pati një sukses kaq marramendës në vitin 2022, duke grumbulluar një miliard orë shikimi në një muaj, për t’u bërë një nga hitet më të mëdha të Netflix.

Tre vite më vonë, seriali rikthehet me sezonin e dytë.

Wednesday (e luajtur nga Jenna Ortega, me zë të ftohtë dhe të paemocionuar) ka kaluar një verë “produktive”, fundja, për çfarë shërbejnë pushimet nëse jo për të ndjekur dhe vrarë vrasës serialë? Por tani është koha për t’u rikthyer në shkollë. Për habinë e saj, përpjekjet heroike për të shpëtuar shokët nga mësuesja maniake (luajtur nga Christina Ricci në sezonin e parë) e kanë bërë atë më të famshmen e shkollës Nevermore. Tani është në qendër të vëmendjes, me letra fansash dhe sy që e ndjekin ngado, diçka që, ironikisht, pasqyron edhe sikletin që ndjen vetë aktorja Ortega për famën që i erdhi papritur.

Në sezonin e dytë, shkrimtarët vazhdojnë me të njëjtën pyetje si në sezonin e parë: çfarë nëse Nancy Drew do të ishte goth dhe do të kishte fuqi psikike?

Këto fuqi marrin një rol më ekzistencial këtë herë, pasi aftësitë e Wednesday fillojnë të mos funksionojnë si më parë. Mësojmë se një gjë e ngjashme i ka ndodhur edhe tezes së saj, motrës së çmendur të Morticias, Ophelia, e cila ka një histori misterioze që lidhet drejtpërdrejt me ngjarjen kryesore të sezonit: paralajmërimi i Wednesday për vdekjen e dhunshme të shoqes së saj më të ngushtë, Enid (luajtur nga Emma Myers).

E shqetësuar për vdekjen e mundshme të Enid, Wednesday e lë mënjanë shoqen e saj ndërsa heton ngjarjet e frikshme që po ndodhin në Nevermore dhe spitalin psikiatrik Willow Hill për të sëmurët mendorë, që janë jashtë shoqërisë. Ky veprim mund të shqetësojë fansat e çiftit, të cilët kishin shpresuar se karakteret mund të bëhen të dashura pas afrimitetit të tyre në sezonin e parë.

Në sezonin e dytë të “Wednesday”, seriali i Netflix vazhdon me stilin karakteristik, por ndjenjat e përsëritjes janë të theksuara. Wednesday (Jenna Ortega) mbetet enigmatike dhe e ftohtë, duke bërë më shumë shikime të ngurta dhe ngritje nervash sesa një zhvillim të thellë të karakterit. Kjo mund të jetë një zhgënjim për ata që pritën një evoluim më të thellë të saj. Pjesa më e bukur e sezonit është forcimi i pranisë së familjes Addams, që merr më shumë kohë ekrani dhe sjell më shumë humor dhe dinamika. Morticia (Catherine Zeta-Jones) është një nënë e mprehtë dhe sharmante, ndërsa Xhaxhai Fester (Fred Armisen) është fantastik në rolin e tij të çuditshëm, duke sjellë humor të veçantë në atmosferën e errët të shfaqjes.

Një karakter i ri, Agnes (Evie Templeton), një “wannabe” Wednesday, hyn në skenë si shoqja e ngazëllyer që kërkon të ndihmojë dhe të bëhet pjesë e aventurës, dhe tërheq vëmendjen për energjinë e saj pozitive dhe jo të zakonshme. Kjo krijon një kontrast tërheqës me personalitetin më të errët dhe më të mbyllur të Wednesday. Gjithashtu, kemi një drejtor të ri në Nevermore (Steve Buscemi, që është përdorur pak), dhe largimi i Ricci, që zbulon se ishte truri i keq i sezonit të parë, hap vend për Billie Piper, e cila luan mësuesen e re të muzikës, Miss Capri.

Nga ana e skenarit, shkruar nga Alfred Gough dhe Miles Millar, shumë nga ngjarjet mbështeten në batuta të shpejta dhe humor të qetë. Citimet nga Voltaire dhe shakatë me vrasje mund të bëhen të mërzitshme pas disa orësh. Në këtë drejtim, sezoni i dytë përfiton nga një prani më e madhe e familjes Addams, e cila ndihmon për të balancuar një shfaqje që, për shumë pjesë, mbështetet më shumë në stil dhe atmosferë sesa në zhvillim të thellë të karaktereve.

Tim Burton, regjisori i njohur për botën e tij të çuditshme dhe fantastike, kthehet për të drejtuar disa episode, duke sjellë ndjesinë e tij të veçantë dhe të errët që është gjithmonë një kënaqësi për sytë. Ka diçka shumë të kënaqshme në të shikuarit të botës së tij të misfitëve dhe monstrave, e cila ndërtohet gjatë orëve të sezonit. Por kjo është gjithashtu një nga arsyet që koha e shfaqjes ndjehet e gjatë, duke kaluar shumë më tepër se sa është e nevojshme për historinë.

Në thelb, “Wednesday” mbetet frikshëm e përsëritur: një histori për një vajzë që rritet dhe zhvillohet, por që përfshin edhe një mister vrasjeje dhe elemente të natyrshmërisë për të shtuar shijen. Ndërsa shfaqja mund të duket e re dhe tërheqëse në sipërfaqe, ajo është në të vërtetë një përzierje e shumë serive rinore të njohura: Emily in Paris, X-Men, Veronica Mars dhe Riverdale, të gjitha të qepura së bashku me stilin e Tim Burton./independent/KultPlus.com