Ibrahim Berisha

Bukën e moçme as rastësisht mos e pështyjë
Mendo sa vështirë fara del mbi dhe
Bimë e mëshirës së fatit.

Në degën e lëmueshme të qershisë
Me kokrra
Të errëta si hija e hollë e zërit

Në bunarin e vjetër mos e pështyjë

Prandaj mos pështyj as në kasollën e qenit
Mban zinxhirin në qafë edhe kur s’ka nevojë

Në gurë të vegjël veshur me myshk
Mos e prej dorëzën e derës

Edhe kur flet vetë me vete sytë kah dielli
Arrën e madhe mos e prejë
Nuk është rasti

Prandaj
Bukën e ftohët as rastësisht mos e pështyjë
Mendo sa vështirë fara del mbi dhe
Bimë e mëshirës së fatit./KultPlus.com