Poezi nga Liridon Mulaj

Ti sot po martohesh!

Diku në vrimat e vogla të tantellës
që rrethon vellon,
kanë mbetur prekjet e mija.
Fijet e flokëve,
dhe pse të ngjyera tashmë,
i kanë puthur gishtat e mi .

Dhe shpatullat, që ti shkundja sa herë
grindeshim për çështje të vogla,
fare të vogla.

Është dita jote sot ,
lumturia e përjetshme e stampuar
në buzëqëshjen tënde prej mermeri
Dhe e shtrenja vetmi
më përqafon
kushedi për të satën herë.
Lulet e tua të verdha ,
kundërmojnë aromë aq të fortë
sa e ndjej dhe unë kaq larg
fshehur në cepin tim.

Ti sot po martohesh e dashur
çfarë kisha për ti thënë , ti kam thënë
vetëm diçka të fundit.

Mos harro, kur të kthesh shpinën
të hedhësh fort pas krahëve tufën e luleve
ashtu si të kaluarën tënde,
Ma hidh mua atë buqetë ,
dua dhe unë të martohem sa më shpejt
vetmia, mbështjellë me vello
po me pret…atje në altarin e përjetshëm.

KultPlus.com