Poezi nga Sali Bashota.

Sytë e kaltër e zgjojnë portretin tënd
Në çastin e melankolisë së gjatë
Doemos çdo gjë më bie ndërmend
Edhe ëndrra më e bukur në mesnatë

Ndoshta zjarri yt mbetet i mbërthyer
Sikur Laura e Petrarkës kur dashuron
Aty përsëritet etja e përkryer
Sa herë shikimi yt befas më rrethon

Vjeshta i shkund gjethet pa lëshuar zë
Qepallat lotojnë deri në fund të ikjes
Sikur Beatriçja e Dantes që s’hesht më
Sa herë drithëron motivi i pritjes

Sytë e kaltër e zgjojnë mallin për ty
Meqë vërtet je e bukura e perëndisë
Buzëqeshjet shëmbëllejnë vetëm me poezi
Si engjëj me flatra të dashurisë. /KultPlus.com