Poezi nga: Anabell Manjares / Përktheu: Lulzim Tafa

Unë jam këtu sepse
unë kam paguar.
Valle të tjera meritoj tani
një cikël i hënave të reja.

Unë kam ardhur për qeljen e fundit të tamarindes,
për ndriqimin vezullues që ulë profilin e yjeve.

Kam ringjall këto valle,
jam lutur.
Unë u përkas farave të një luledielli dimri,
familjes së orizit, klanit të mangos,
fisit që u ngjit në degët e mamonit.

Kam paguar Saturnin
për të gjitha krimet e mia naive
dhe kam mësuar nga fiset,
heshtjen e ngrohtë në kasollat gjashtëkëndore.

Unë e kam hedhur në lumë
gabimin e imazhit tim të vjetër
dhe të trishtimit të ngjizur
në barkun e nënës.

Unë meritoj të tjera fruta,
fëmijë nga toka më pak mosmirënjohëse.
Malet kishin të drejtë
ngjitja
do sakrificë.

Gruaja bletë sakrifikoi helmin e saj
në vende të rrezikshme, delikate
Ajo i dha të gjitha.
Helmoi ajrin
ku ndiheshin aromat.