Poezi nga Ismail Kadare

Mbi liqenjte e Lures po bie mbrëmja
Muzgu rrjedh nga majat e pishave neper trungjet e kalbur
Grumbullohet ne pellgje te vegjël
Kullon pastaj neper furçen tende te dridhshme.

Shpejto.
be vone.

Kap ç’te kapesh nga ngjyrat qe dridhen
E fergellojne,
Duke ikur plot alarm nga mbremja qe i ndjek

Kap motive me diell…
Neper furçen tende kurre nata mos kullofte. /KultPlus.com