Nga Neviana Shehi

Ne të dy kemi qenë në bërthamën
e një guri, tha pema
po, i thashë unë
dikur emri ynë ishte rrokja e parë
e mjegullës që mbulonte gjithçka,
tregimin tim dhe ëndrrat,
e di, i thashë unë

Një natë në ëndërr më hyri një lumë,
që më pas u bë det,
po, i thashë unë,
deti më pas u bashkua me ëndrrën
dhe u bë oqean me një anije
të madhe në mes,
në atë anije kam qenë dhe unë,
-i thashë.

Pas saj të tjera anije
do të nisnin udhëtimet pafund
duke mbajtur mbi borde
marinarë mendje-krisur
dhe ëndërrimtarë si puna jote
edhe si puna jote, thashë unë.

Dikush filloi të më tregonte
një tregim
dhe nga kjo gjë
nisi të krijohej universi. / KultPlus.com