Poezi nga Rudyard Kipling

Shqipëroi: Ag Apolloni

N’mujsh

N’mujsh me mbledhë mendjen kur krejt rretheqark

Janë trenue e dojnë me t’ba fajtor gjithqysh,

N’mujsh vetes me i besue kur s’të besojnë aspak,

Por edhe dyshimin e tyne me e marrë parasysh.

N’mujsh me pritë pa u lodhë prej pritjes,

E kur shpifin për ty, ti mos me u ngutë,

E kur t’urrejnë, ti mos me iu përgjigj nxitjes,

Por pa u ba shumë i mirë, as shumë i urtë.

N’mujsh me andrrue, por pa u ba rob i andrrimit,

N’mujsh me mendue, por pa t’u ba fiksim

N’mujsh me provu shijen e Triumfit dhe Dështimit

Dhe me i trajtue si mashtrues të dy, pa dallim.

N’mujsh me durue me i pa se si fjalët e tua të drejta

maskarejtë i shtremojnë me i mashtru mendjet e lehta

ose me i pa t’prishta gjanat për të cilat t’ka shkue jeta

e me u përkulë me i ndreq me veglat e vjetra.

N’mujsh me i vu bast krejt ato çka i ke fitue

Dhe me i rrezikue thjesht me nji turr-a-jaz.

Me i humbë të tana, e me ia nisë ku pate fillue

dhe për atë humbje as mos me të plasë.

N’mujsh zemrën, muskujt dhe nervat prej kreje

Me i ba me t’shërby kur fati t’ka pshtet për mur,

E me vazhdue, kur s’ka mbetë asgja mbrenda teje

Veç Vullnetit që të thotë: “Mbahu, he burrë!”

N’mujsh me folë me turmat, por pa i mashtrue,

Ose me ecë me mbretin pa ia lidhë shumë nalt,

N’mujsh armikun e mikun mos me i lanë me t’lëndue ,

N’mujsh njeriun mos me ngre n’qiell, as me hedh n’baltë;

N’mujsh me e mbushë çdo minut të pamëshirë

Me gjashtëdhjetë sekonda jetë, pa dyshim,

E jotja do të jetë bota me gjithçka të mirë,

Dhe, për më tepër, do të jesh Njeri, o bir im!/KultPlus.com