Poezi e shkruar nga Fahredin Gunga.

Pse më shikon si të huejin? A nuk më njeh?

Sëbashku a si vorrosëm tifusarët e natës

dhe mëngjezet buzëkuqe bashkë me ta?

E hapa zemrën dhe rafal të ri për këngë

ia derdha syve të tokës naive, tokës llahuse –

tokës që era gjak kaherë nuk po i vjen.

Më thuej, pra, o vlla i im i dashtun –

vlla i djersës sime, i dallëndysheve të mija –

pse më këqyr si të huejin? A nuk më njeh

ende?