Tirana, evoluimi i një kryeqyteti 100-vjeçar

Tirana më 11 shkurt të vitit 1920 u shpall përkohësisht kryeqytet i vendit, duke kaluar më pas në etapa të ndryshme të evoluimit të saj, si gjatë Mbretërisë, periudhës së pushtimit nazifashist dhe komunizmit, si dhe në fazën e tranzicionit.

Gjatë periudhës 100-vjeçare me statusin e kryeqytetit të Shqipërisë, Tirana ka kaluar në faza të ndryshme historike të zhvillimit dhe transformimit të saj në një metropol modern, shkruan Anadolu Agency (AA).

Në Tiranën e sotme bashkëjeton historia me modernen, trashëgimia kulturore me trendet e reja të zhvillimit urbanistik, por edhe turizmi i shumëllojshëm, e ka shndërruar Tiranën në dekadën e fundit, në një atraksion turistik.

Tirana më 11 shkurt të vitit 1920 u shpall përkohësisht kryeqytet i vendit, duke kaluar më pas në etapa të ndryshme të evoluimit të saj, si gjatë Mbretërisë, periudhës së pushtimit nazifashist dhe komunizmit, si dhe në fazën e tranzicionit pas përmbysjes së sistemit diktatorial.

Gjatë një shekulli me statusin e kryeqytetin të Shqipërisë, Tirana ka arritur të ruajë edhe trashëgiminë e pasur kulturore dhe historike, ku sot pjesë e saj janë monumentet e kulturës të kategorive të ndryshme, si xhami, kala, ura, shtëpi karakteristike tiranase, dhe objekte të tjera që mbrohen nga shteti.

Sipas Fjalorit Enciklopedik Shqiptar (Botim i Akademisë së Shkencave të Shqipërisë, viti 2008) historia e Tiranës shënon një kthesë të rëndësishme në vitin 1614 (që konsiderohet edhe viti i themelimit të qytetit të sotëm), gjatë periudhës osmane, kur Sulejman Pashë Bargjini, një sanxhakbej, ndërtoi në qendrën e sotme të kryeqytetit një xhami, një han, një hamam dhe një furrë, që sot nuk ekzistojnë më.

Shpallja e Tiranës kryeqytet

Tirana pas shpalljes së pavarësisë së vendit në vitin 1912 vazhdoi të ishte një qytet me ndikim në vend, ndërsa pas shpalljes kryeqytet të Shqipërisë ka përjetuar ndryshime të mëdha sidomos sa i përket infrastrukturës dhe arkitekturës.

Organet e shtetit shqiptar që dolën nga Kongresi i Lushnjës siç ishin Këshilli i Naltë dhe qeveria u vendosën më 11 shkurt 1920 në Tiranë, që u caktua përkohësisht kryeqytet i Shqipërisë, kurse përfundimisht Tirana u shpall kryeqytet me statutin e Republikës Shqiptare në janar të vitit 1925, duke mbetur deri në ditët e sotme kryeqytet i vendit. Para se të merrte Tirana këtë status, kryeqytet i vendit shërbeu për disa vite Durrësi.

Ndërkohë edhe në kushtetutën e sotme të Shqipërisë mbrohet dhe caktohet statusi i Tiranës si kryeqytet i vendit.

Periudha e Mbretërisë në Shqipëri (1928-1939) shënon një zhvillim infrastrukturor të vendit, ndërsa në Tiranë mbizotëruan ndërtesat e stilit të arkitekturës italiane. Në periudhën e atyre viteve u ndërtuan sheshi kryesor i kryeqytetit, godinat e ministrive, banka kombëtare dhe një pjesë e Pallatit të Brigadave.

Tirana gjatë komunizmit (1944-1991)

Pas çlirimit të vendit në nëntor të vitit 1944 nga pushtuesit nazifashistë, në vend u vendos sistemi komunist, ku ish-udhëheqësi diktatorial Enver Hoxha, i kushtoi rëndësi ndërtimit të objekteve sipas modelit sovjetik, ndërsa statusi si kryeqytet nuk ndryshoi.

Muzeu Historik Kombëtar, Pallati i Kongreseve, Pallati i Kulturës (sipas modelit sovjetik), Tirana International Hotel, Piramida (ish-muzeu i diktatorit Hoxha), Galeria Kombëtare e Arteve dhe shumë pallate banimi janë ende sot disa nga objektet e mëdha dhe të njohura që janë trashëgimi e regjimit komunist.

Pallatet parafabrikate, ashtu si në shumë vende ish-komuniste të Evropës mbeten edhe sot si modele të ndikimit komunist mbi arkitekturën e ndërtimeve.

Pas vdekjes së diktatorit Enver Hoxha(1985), një muze në formën e një piramide u ndërtua në nder të tij, ndryshe e njohur si “Piramida”, ndërsa aktualisht kjo ndërtesë nuk kryen më funksionet e një muzeu.

Ajo që në atë periudhë vishej me mister, ishte zona e “Bllokut”, lagjja e famshme ku ishin të vendosura rezidencat e drejtuesve të lartë të shtetit komunist, ndërsa ishte një zonë e ndaluar që të lëviznin qytetarët. Pjesë e kësaj zone, ishte edhe vila ku jetonte ish-diktatori Enver Hoxha, e cila është një ndërtim i periudhës së komunizmit.

Gjatë komunizmit, përveç ndërtimeve sipas stilit sovjetik, nuk munguan as emrat e udhëheqësve komunistë nëpër institucione, sheshe dhe ndërmarrje të ndryshme, duke patur një ndikim edhe në organizimn e jetës politike dhe shoqërore të vendit.

Tirana e sotme si qytet modern dhe atraksion turistik

E pozicionuar pothuajse në pjesën qendrore të vendit, sot Tirana është qendra kryesore e jetës politike, ekonomike dhe kulturore të Shqipërisë, dhe qyteti më i madh i vendit, ndërsa nga pikëpamja demografike pjesë e qytetit janë përveç vendaseve edhe banorë që kanë ardhur pothuajse nga të gjitha qytetet e tjera të Shqipërisë.

Pas përmbysjes së regjimit komunist në vitin 1991, popullsia e Tiranës filloi të rritej ndjeshëm, për shkak të lëvizjes së popullsisë nga qytetet e tjera të vendit, drejt kryeqytetit. Ky ndryshim demografik, solli edhe ndryshime të tjera në infrastrukturë, duke u ndërtuar lagje të reja, ndërsa filluan ndërtimet masive të pallateve, objekteve dhe shesheve të reja, duke e transformuar Tiranën në një metropol modern.

Sipas të dhënave të publikuara nga Bashkia e Tiranës e cila drejtohet nga Erion Veliaj që nga viti 2015, qyteti ka aktualisht 811.649 banorë me një moshë mesatare 32 vjeç, ndërsa sot është një qytet dinamik e gjallërues, në një transformim të vazhdueshëm, si nga pikëpamja demografike ashtu edhe nga arkitektura.

Vitet e para të tranzicionit pas përmbysjes së diktaturës sollën ndërtime kaotike për shkak të lëvizjes së popullsie nga qytete e vendit drejt kryeqytetit, por pas vitit 2000, modelet e zhvillimit urban ishin në fokus të kryebashkiakëve, për ta shndërruar në një metropol të vërtetë evropian.

Gjatë periudhës 100-vjeçare me statusin e kryeqytetit të Shqipërisë, Tirana ka kaluar në faza të ndryshme historike të zhvillimit dhe transformimit të saj në një metropol modern. Në Tiranën e sotme bashkëjeton historia me modernen, trashëgimia kulturore me trendet e reja të zhvillimit urbanistik, por edhe turizmi i shumëllojshëm, e ka shndërruar Tiranën në dekadën e fundit, në një atraksion turistik. Tirana më 11 shkurt të vitit 1920 u shpall përkohësisht kryeqytet i vendit, duke kaluar më pas në etapa të ndryshme të evoluimit të saj, si gjatë Mbretërisë, periudhës së pushtimit nazifashist dhe komunizmit, si dhe në fazën e tranzicionit pas përmbysjes së sistemit diktatorial. ( Olsı Shehu – Anadolu Agency )

Në Tiranë monumentet e kulturës, bashkëjetojnë me ndërtesat e arkitekturës moderne, në disa raste të “fshehura”, por edhe të vendosura në qendër të Tiranës, si dëshmitare e kohës që u ngritën. Nga ana tjetër këto monumente luajnë një rol të rëndësishëm për rritje e numrit të turistëve, që vizitojnë Tiranën, e në të njëjtën kohë në promovimin e saj si destinacion turistik.

Kryeqyteti i Shqipërisë ka një mori monumentesh kulturore të karakterit historik që mbrohen nga shteti, por ato që tërheqin më shumë vëmendjen e vizitorëve pothuajse janë të vendosura në qendër të kryeqytetit, dhe zonën përreth saj, si Kalaja e Tiranës, Monumenti i Kapllan Pashës, Xhamia e Et’hem Beut, Kulla e Sahatit, Ura e Tabakëve, shtëpitë e vjetra që kanë statusin monument kulture.

Mozaikut të monumenteve të kulturës në Tiranë, gjatë viteve të tranzicionit i janë shtuar edhe objekte të tjera kulturore moderne, duke bërë një ndërthurje të shumë elementeve dhe gërshetim të kulturave.

Vetëm në Sheshin Skënderbeu dhe pranë tij, shikojmë që “dëshmojnë” disa periudha të historisë me ndërtesat tipike të tyre, siç është Xhamia Et’hem Beu e periudhës osmane, Muzeu Historik Kombëtar dhe Pallati i Kulturës të periudhës së komunizmit dhe ndërtesat e ministrive që i përkasin periudhës së Mbretit Zog.

Ndërsa vetë Sheshi Skënderbeu pësoi një transformim total në vitet e fundit, ku me mijëra metra katrorë janë shtruar me pllaka guri nga të gjitha trevat shqiptare.

Nga ana tjetër në kryeqytetin e Shqipërisë janë të hapur për vizitorët, përveç Muzeut Historik Kombëtar, edhe Muzeu Arkeologjik i Tiranës, Muzeu Kombëtar i Përgjimeve “Shtëpia me Gjethe”, Bunk’Art (ish-vendstrehimi antibërthamor i Shqipërisë komuniste) dhe Bunkart 2 që tregon për persekutimin komunist në Shqipëri, Muzeu i Forcave të Armatosura të Republikës së Shqipërisë dhe Muzeu Shkencave të Natyrës, ku turistët e huaj “udhëtojnë” në periudhat e ndryshme të historisë, jo vetëm të kryeqytetit, por të gjithë Shqipërisë.

Përveçse një metropol i mbushur me atraskione turistike për shkak të objekteve të trashëgimisë kulturore, nga ana tjetër Parku i Madh i Liqenit Artificial, Mali i Dajtit afër qytetit, përveç atraksione për turizmin e natyrës, ofrojnë për të gjitha moshat ambiente për argëtim.

Ndërkohë Tirana ka ruajtur edhe traditën e bashkëjetesës fetare, ndërsa metropoli i Shqipërisë është vendi ku po ndërtohet Xhamia e Namazgjasë, ndërsa janë edhe selitë e Kishës Katolike, Kishës Ortodokse dhe Kryegjyshata Botërore Bektashiane.

Në dy dekadat e fundit Tirana ka pësuar ndryshime edhe në pamjen e saj. Një pjesë e pallateve të ndërtuar gjatë kohës së komunizmit u lyen në ngjyra të ndezura. Kjo nismë ndërmor nga ish-kryebashkiaku i Tiranës, Edi Rama, kryeministri aktual i vendit i cili i ndikuar edhe nga profesioni i tij si piktor ai vendosi të transformojë fasadat e pallateve që ishin ndërtuar gjatë regjimit komunist, sidomos në sheshet dhe rrugët kryesore të kryeqytetit.

Sheshi i ri i qendrës së qytetit, pallatet shumëkatëshe dhe godinat e tjera social-kulture, restaurimi i godinave kryesore të ministrive në qendër të Tiranës, rinovimi i Pazarit të Ri, ndërtimi i stadiumit të ri “Air Albania” dhe shumë objekte të tjera e shndërruan Tiranën në një metropol modern i cili tërheq edhe vëmendjen dhe interesin e turistëve të huaj nga shumë vende të botës.

Ndërsa Tirana po mbyll shekullin e parë si kryeqytet i vendit, qyteti në dekadën e ardhshme në objektivat strategjikë të institucioneve të vendit synohet të shndërrohet në një qytet policentrik. / Gazeta e re / KultPlus.com

Kongresi i Lushnjës, 100 vjet më parë ndaloi copëtimin e Shqipërisë

100 vjet më parë, më 21 janar 1920 u shkrua një nga faqet më të rëndësishme të historisë shqiptare, u mblodh Kongresi i Lushnjës, i cili ndaloi copëtimin e Shqipërisë nga tentativat e fqinjëve për të ndarë Shqipërinë e për të zgjeruar territoret e tyre. Ishte pikërisht kjo ngjarje që ndaloi anarkinë në vend, e hodhi themelet e shtetit shqiptar e krijimit të institucioneve.


Në këtë përvjetor u përkujtua nderi, përkushtimi dhe vizioni i patriotëve shqiptarë, që përkundër egoizmit të tyre dhe konformimit me orekset e fqinjëve zgjodhën krijimin dhe fuqizimin e shtetit shqiptar, shkruan KultPlus.com


Sot kjo ngjarje dhe mesazhi që na vjen nga një brez patriotësh që e krijuan dhe ruajtën këtë vend është më i gjallë se kurrë. Në veri kemi tentativat për të krijuar Jugosllavinë e Re, ndërsa në jug kemi ende një ligj lufte që nuk është hequr ende nga fqinji jugor, e për të cilin nuk dëgjojmë më asnjë fjalë nga qeveritarët tanë, të cilët deri dje përbetoheshin se do arrinin të hiqnin ligjin e luftës me fqinjët. E vetmja gjë që mungon sot është vetëdija e një klase politike, që të kuptojë se ky vend do duhet të jetojë e të ekzistojë edhe pas 100 vitesh të tjerë, ashtu siç na e lanë dikur etërit themelues të kombit.
Sot kemi vetëm një rrugë, të heqim kufijtë e egoizmit dhe të rinisim një rrugë të re të zhvillimit dhe prosperitetit, duke u bashkuar më së pari të gjithë shqiptarët bashkë, kudo ku ata jetojnë, e të zhdukim abuzimin, varfërinë e të ringjallim shpresën tek shqiptarët.

Mësimet e Kongresit të Lushnjës duhet të jenë një drejtim real për gjithë klasën politike, kudo ku shqiptarët jetojnë sot. /KultPlus.com