“Shumë prej tyne murmuritën në shenjë mohimi, ndërsa një njeri i madh i fuqishëm, një ushtar kambësorie, tue dalë nga radhët, foli me za të naltë dhe tha:
“Për cilin gabim Rexhepi (kështu quhej i burgosuni) qenka fajtor? Ka gjujtë me allti në qytet, por nuk e ka lëndu askënd. A asht ky krim? Ban me qenë sipas bindjesh angleze, por jo sipas atyne shqiptare.”
“Shko”, tha aj tue m’u drejtu mue,”në Shqipni, veç një ditë udhë larg, dhe shih se çfarë zakonesh ka atje. Secili gjun me allti kur don dhe ku don. Na nuk kemi hy në shërbimin anglez për me u trajtu si fëmijë e me gjujtë me armët tona vetëm kur të marrim leje me e ba këtë. Jo,” vazhdoi ai, “shqiptarët nuk munden me u trajtu në këtë mënyrë, dhe unë, ashtu si të tjerët, kundërshtoj dënimin me kamxhikosje të Rexhepit”.
Shumë njerëz i duertrokitën folësit e unë menjëherë e kuptova se kisha një punë të vështirë para meje.”
Edward Money, “Dymdhjetë muej me bashibozukë”, Llondon, 1857, fq. 153.
Ilustrim nga libri: “Ushtar shqiptar bashibozuk”.
Marrë nga Agim Morina.
